Η διαφορετικότητα και η κουλτούρα είναι ένα τεράστιο θέμα, το οποίο δεν πρόκειται να γίνει σύντομα κατανοητό για να μας εμπεδώσει τη συνείδηση που τόσο μας πρέπει!

Σε ένα κόσμο όπου ο ρατσισμός και η ξενοφοβία έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ζωές μας, θα πρέπει επιτέλους να γίνει προτεραιότητά μας η αλληλεγγύη, η στήριξη απέναντι στον συνάνθρωπό μας και η τεράστια αγκαλιά που θα πρέπει να δώσουμε απέναντι στον αδικημένο της γης, στον περιθωριοποιημένο και στον διαφορετικό! Γιατί το να είσαι διαφορετικός, δεν σημαίνει πως αξίζεις τον παραγκωνισμό του διπλανού σου, σημαίνει απλά πως δεν είσαι ο ίδιος. Έχεις διαφορετικά χαρίσματα, διαφορετικό χρώμα, διαφορετική θρησκεία, διαφορετική κουλτούρα. Ναι λοιπόν, δεν είσαι ο ίδιος με αρκετούς, μα σίγουρα υπάρχουν πολλοί σαν εσένα κάπου, απλά δε ζουν στο κοντινό σου περιβάλλον.

Κανείς δεν είναι ίδιος, μα όλοι είμαστε ίσοι ! Ισότιμα μέλη της οποιασδήποτε κοινωνίας, που μας δίνει το δικαίωμα να ζούμε ελεύθερα και να καλλιεργούμε τα ταλέντα και τις αρετές μας! Όλοι έχουμε αξία σε αυτή τη ζωή και αργά η γρήγορα φαίνεται. Γιατί μπορεί έστω και στιγμιαία να νιώσουμε πως κανείς δεν το αναγνωρίζει, όμως στο τέλος της ημέρας το κάρμα, η ίδια η μοίρα, η θεία δίκη- όπως θέλεις πες το, θα σου δείξει πόσα αξίζεις με το να σου προσφέρει αυτό που έχεις πραγματικά ανάγκη, τη στιγμή που το χρειάζεσαι περισσότερο από ποτέ!

Ωραία όλα αυτά λοιπόν. Ας δούμε λίγο την άλλη εκδοχή! Τι γίνεται όταν η διαφορετικότητα και η κουλτούρα του διπλανού μας, προσβάλλει την ανθρώπινη φύση και συνεπώς την ανθρώπινη ζωή; Τι γίνεται όταν υποβιβάζει τον ίδιο τον άνθρωπο και η διαφορετικότητα η ίδια, μετατρέπεται σε ρατσιστική;

Τι συμβαίνει όταν η «άλλη» κουλτούρα γίνεται το τερατώδες χάσμα που τόσο πασχίζουμε να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε χωρίς περιορισμούς και ρατσιστικές διαθέσεις;

Εγώ λοιπόν, πάντοτε θα αγαπάω τον διπλανό μου, από όπου κι αν προέρχεται! ΠΟΤΕ όμως δεν δέχτηκα την διαφορετικότητα που προσβάλλει τον ίδιο τον άνθρωπο. Που σκοτώνει για παιχνίδι, που χτυπάει για ανυπακοή, που σφάζει για πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις, που λιθοβολεί μέχρι θανάτου γυναίκες που έχουν την ανάγκη να περπατήσουν μέχρι το μπακάλικο της γειτονιάς. Της οποιασδήποτε γειτονιάς. Που δεν κατανοούν πως ο κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί μαζί με τα δικαιώματα και την ίδια του τη βούληση!  Αυτή δεν είναι διαφορετική κουλτούρα, αυτή είναι απανθρωπιά και δε θα’ πρεπε κανείς από εμάς να δείχνει αποδοχή και ελαστικότητα απέναντι σε τέτοιες «διαφορετικότητες».

Δεν αναφέρομαι μόνο στη διαφορετικότητα που πηγάζει από άλλες Χώρες, αλλά και στη διαφορετικότητα που κρύβει ο καθένας μέσα του, στις απάνθρωπες διαθέσεις που μπορεί να νιώθει μέσα του ακόμα κι ο «καλύτερος» μας φίλος απέναντι στον συνάνθρωπό μας.

Δυστυχώς.. Μας βόλεψε! Γιατί δεν καθόμαστε να ασχοληθούμε με το θύμα που βρίσκεται σε μία μακρινή Χώρα και ουρλιάζει καθημερινά από τον πόνο. Που δε μπορεί να πει όχι, που δεν έχει γνώμη και φωνή για το δικό του σώμα, για τη δική του ζωή! Έτσι, άπραγοι, καθόμαστε να δεχτούμε τα πάντα λέγοντας:

«Αυτή είναι η κουλτούρα τους και οφείλουμε να την σεβαστούμε!»

Εγώ λοιπόν, ΠΟΤΕ! Ποτέ δε θα σεβαστώ την υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και τις απρεπές πράξεις που συμβαίνουν εις βάρος της ανθρωπότητας! Ποτέ δεν δέχτηκα το επιχείρημα: «Μα εμείς είμαστε καλύτεροι;» Δεν υπάρχει ΕΜΕΙΣ, ΕΣΕΙΣ.  Υπάρχουν απλά ηθικοί και ανήθικοι άνθρωποι. Παντού! Όχι εμείς λοιπόν! ΕΣΥ τι κάνεις; Εγώ τι κάνω; Επειδή οι πολλοί δεν κάνουν τίποτα, δε σημαίνει πως κι εσύ πρέπει να πας με το κύμα της ντροπής και να γίνεις όλα αυτά που φοβόσουν, όλα αυτά που κορόιδευες!

Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο. Μόνο έτσι θα γίνεις πραγματικός άνθρωπος.

Η εναντίωση λοιπόν σε οποιοδήποτε ον στον πλανήτη, δεν είναι σεβαστή και ποτέ δε θα γίνει, ανεξαρτήτως κουλτούρας και θρησκείας! Με το που η διαφορετικότητα ξεπερνά τα όρια της ηθικής, τότε πάντα θα είναι καταδικαστέα και εχθρική απέναντι στον ίδιο τον άνθρωπο. Όταν βαφτίζουμε τη βία «διαφορετικότητα» και την αγιοποιούμε, τότε ναι, είναι καταδικαστέα!

«Γιατί η ηθική μία είναι.  Όλα κρίνονται σε αυτή τη ζωή και κατά κανόνα, αργά η γρήγορα, αντιμέτωπος θα βρεθείς! Με όλα τα άτιμα, όλα τα απάνθρωπα που έπραξες. Μια είναι.. Δεν υπάρχουν πολλές, για να μπορούμε να αιτιολογούμε χωρίς ενοχές, όλα μας τα σφάλματα. Μια θα παραμείνει.. Κι όλα όσα κάνουμε σε αυτή τη ζωή, αλλά και όλα όσα ΔΕΝ κάνουμε, εδώ κρίνονται.

Μια στάλα η ζωή. Κι ένας σκοπός της πρέπει!

Αυτός της μίας, της μοναδικής.

Της ηθικής!»

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com