Και μετά απο πολλούς μήνες στην μοναξιά και στην απομόνωση γνωρίζεις επιτέλους ένα άτομο! Ο ενθουσιασμός είναι αναμενόμενος ειδικά αν το αίσθημα δείχνει επιδεικτικά το ενδιαφέρον του προς εσένα. Υπάρχουν και όμως αυτές οι αρνητικές σκέψεις, λίγο η ανασφάλεια, λίγο η υπεροψία, μια δόση υπερβολής γενικότερα. Άσε που αν το καταλάβει το αίσθημα, ζήτω που καήκαμε!
Η γνωριμία ξεκινάει για τα καλά, ατέλειωτες συζητήσεις μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες. Η μια εβδομάδα, γίνονται δύο εβδομάδες, και οι δύο εβδομάδες, ένας ολόκληρος μήνας. Χιλιάδες ερωτήματα βασανίζουν το μυαλό σου όπως: “Μα γιατί δεν μου ζητάει να συναντηθούμε;”, “Λες να περιμένει από εμένα να προτείνω να βγούμε;”, “Κι αν είναι κανένας άντρας που αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα;”. Και κάπως έτσι καταλήγεις στο να περιμένεις ακόμα λίγο μπας και συγκινηθεί και σου ζητήσει επιτέλους το πολυπόθητο ραντεβού.
Επιτέλους σου ζητάει να βγείτε, αλλά στην περίπτωση που είσαι γυναίκα, ε σίγουρα θα τηλεφωνήσεις στην κολλητή για να της ανακοινώσεις τα χαρμόσυνα νέα αλλά και για να συζητήσετε τις λεπτομέρειες όπως τι ρούχα θα φορέσεις, πως θα φτιάξεις τα μαλλιά σου, πως θα είναι το βάψιμο σου κ.α. (γυναίκες είμαστε εξάλλου, ξέρετε πως είμαστε σε αυτά τα θέματα).
Όπως και στα περισσότερα ραντεβού, στα πρώτα λεπτά η αμηχανία είναι πρωτοφανές, αλλά μέχρι να σπάσει ο πάγος, οι ματιές δίνουν και παίρνουν. Μέχρι να το καταλάβεις η ώρα έχει περάσει και εσύ πρέπει να γυρίσεις στο σπίτι. Και εδώ φτάνουμε στο φλέγον ερώτημα: “Τι να κάνω για να υπάρξει και δεύτερο ραντεβού;”, ” Λες να του κάνω μια αγκαλιά, μην με πει και ψυχρή”; (πανδημία έχουμε, μην με πει και ριψοκίνδυνη), “Τελικά είναι ταμπού ότι ο άντρας πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση;”. Ας εφαρμόσω καλύτερα το ρητό που λέει “Όσο φτύνεις τους άντρες, τόσο κολλάνε “.
Μια εβδομάδα αργότερα, του προτείνεις εσύ να βγείτε ( μην σε πει και απόμακρη ή νομίζει ότι δεν ενδιαφέρεσαι). Αυτή η ψύχρα του πρώτου ραντεβού επαναλαμβάνεται και στο δεύτερο σας ραντεβού, και θέλωντας και μη ξεδιπλώνονται όλες οι ανασφάλειες που εσύ προσπάθησες με τόσο κόπο να κρύψεις καλά. Εντάξει, αντιλαμβάνομαι το γεγονός ότι μπορεί να είναι κλειστός χαρακτήρας, αλλά τόσο πολύ; Εκεί χρησιμοποιείς όλες τις τεχνικές που γνωρίζεις μπας και σου δώσει επιτέλους το πράσινο φως ότι ενδιαφέρεται βρε παιδί μου, αλλά ΔΕΝ!
Ο θεός να με βγάλει ψεύτρα, αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι οι ρόλοι έχουν αλλάξει για τα καλά και ότι οι γυναίκες πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν άντρες και το αντίθετο! Που πήγε ο ρομαντισμός και η μαγεία του φλερτ; Έχει γούστο σε λίγα χρόνια από τώρα οι γυναίκες να τρέχουμε στα κοσμηματοπωλεία και να ψάχνουμε δακτυλίδια αρραβώνων;
Φυσικά και καμία δεν θέλει να το ζήσει αυτό!
Πάρε την ευθύνη επιτέλους και πες ότι βρε παιδί μου δεν μου κάνεις για τους 1,2,3 λόγους (ποτέ περισσότερους, μην ξεφτιλιστούμε κιόλας). Θα εκτιμηθεί περισσότερο και δεν θα χρειαστεί να σκέφτεσαι πρωί και βράδυ τι πήγε λάθος και αν έφταιξες εσύ και κάτι. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς ανθρώπους!
Η ειλικρίνεια είναι το πρόσωπο της ψυχής, ενώ η υποκρισία είναι η μάσκα της. (Ανώνυμος)
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: pixabay.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment