Και έγινε….

Αν με ρωτούσε κάποιος «Ποιος είναι ο No1 τραγουδιστής όλων των εποχών;» Ασφαλώς θα απαντούσα ο Freddie Mercury.

Τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτό τον θρύλο; Για μένα είναι η μεγαλύτερη φωνή στην ιστορία της ροκ σκηνής, μια εκκεντρική προσωπικότητα, ενας κορυφαίος καλλιτέχνης… Ναι είμαι ΜΕΓΑΛΗΗ ΦΑΝ καλά καταλάβατε…

Τι ήταν αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει;

Πρώτα το εύρος της φωνής του έπιανε μέχρι και 4 οκτάβες, δεύτερο η σκηνική του παρουσία που κατάφερνε με την θεατρική κίνηση του να γεμίσει μια ολόκληρη σκηνή και τρίτο οι συνθέσεις του, που ήταν έξω από τα συνηθισμένα. Κατάφερε να παντρέψει την ροκ μαζί με την όπερα την ντίσκο και μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος δημιούργησε αριστουργήματα που άφησαν εποχή.. Διότι ο Freddie Mercury δεν έγραφε τραγούδια έγραφε ύμνους.

Ας τα πάρουμε από την αρχή..

Γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1946 στη Τανζανία ως Φαροκ Μπουλσάρα με καταγωγή απο την Ινδία. Ένα χαρακτηριστικό που τον έκανε μοναδικό ήταν ότι είχε παραπάνω δόντια απο το μέσο όρο με αποτέλεσμα να προεξέχει η μπροστινή του οδοντοστοιχία, χαρακτηριστικό που δεν ήθελε να διορθώσει θεωρώντας ότι αυτό ήταν που τον έκανε να ξεχωρίζει. Το 1955 όταν φοιτούσε στο οικοτροφείο πήρε το παρατσούκλι “Φρεντι”, αυτό το οποίο θα τον έκανε διάσημο στο μέλλον. Η μουσική του πορεία ξεκινήσει απο την ηλικία των επτά με μαθήματα πιάνου ενώ στα 12 του είχε ήδη γίνει μέλος ενός σχολικού συγκροτήματος.

Η ίδρυση του συγκροτήματος “QUEEN”…

Το 1968 γνωρίστηκε για πρώτη φορά με τους Ρότζερ Τέιλορ και Μπράιαν Μει οπου έφτιαξαν το πρώτο τους συγκροτήμα SMILE με τον Τιμ Σταφελ ως σολίστ που ο Θεός τον φώτισε και στη πορεία εγκατέλειψε το συγκρότημα. Έτσι τη θέση του πήρε ο Φρέντυ ο οποίος την ίδια εποχή άλλαξε το επιθετο του σε Μέρκιουρι και με τον Ρότζερ Τέιλορ στα ντραμς, τον Μπράιαν Μέι στην κιθάρα και τον Τζον Ντίκον στο μπάσο δημιούργησαν το θρυλικό συγκρότημα «QUEEN». Ο ίδιος σχεδίασε και το λογότυπο!

Η πορεία του συγκροτήματος έφτασε στη κορυφή με το album Night at the opera του 1975 που περιλαμβάνει το αριστούργημα «Bohemian Rhapsody”. Πόσα χρόνια χρειάστηκε για να γράψει το συγκεκριμένο τραγούδι δεν φαντάζεστε. Αφού εγραφε, έσβηνε συνεχώς παρτιτούρες τελικά του πήρε πέντε ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρώσει την πιο διάσημη «ραψωδία» της παγκόσμιας μουσικής. Στην αρχή κανενας ραδιοφωνικός σταθμός δεν δέχθηκε να το παίξει, όχι γιατί δεν τους άρεσε αλλα επειδή θεωρούσαν ότι ήταν πολύ μεγάλο για παιχτεί ολόκληρο στο ραδιοφωνο (μα καλα τρελλοί ήταν; εγώ το ακούω 15 φορές τη μέρα). Δεν μπορούσε ένα τέτοιο τραγούδι να κοπεί! Είναι σαν να παίρνεις ένα πίνακα του Πικάσο να μη σου χωράει στον τοίχο και να τον κόβεις. Τον κόβεις; Που να σου κοπεί το χέρι!! Ο Φρέντυ ευτυχώς ήταν ανένδοτος, δεν ήθελε σε καμία περίπτωση το κομμάτι να κοπεί και έτσι για καλή μας τύχη βρέθηκε ενας παραγωγός ο οποιος το έπαιξε απο την αρχή μέχρι το τέλος.

Ε λοιπόν αυτό ήταν, οι Queen εκτοξεύθηκαν στη κορυφή των charts για 9 βδομάδες με το Bohemian Rhapsody να παίρνει τη θέση που του αξίζει.. την πρώτη. Μέχρι και στο βιβλιο γκίνες έχει μπει το συγκεκριμένο τραγούδι, ανακηρύχθηκε «Τραγούδι της Χιλιετίας».

Μετά ακολούθησαν άλλες τεράστιες επιτυχίες όπως το “Somebody to love”, “We will rock you”, “We are the champions” “Another one bites the dust” “I Want to Break Free” “Radio Ga Ga” και το αγαπημένο μου “I want it all”.

Η προσωπική του ζωή απασχόλησε πολύ τα ΜΜΕ..

Eίχε ένα μακροχρόνιο δεσμό με τη Mary Austin για την οποία έγραψε το “Love of my life” στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Στην πορεία αποφάσισαν να χωρίσουν, όμως παρέμειναν φίλοι για όλο το υπόλοιπο της ζωής του. Ο Μέρκιουρι δεν έκρυψε την αμφιφυλοφιλία του, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα επιθυμούσαν τα υπόλοιπα μέλη των Queen και η δισκογραφική του εταιρεία. Ο τελευταίος σύντροφός του ήταν ο Jim Hutton που έμεινε στο πλευρό του από το 1985 μέχρι το τέλος της ζωής του. Για τον Freddie όμως ο έρωτας της ζωής του ήταν η Mary, όπως δήλωσε και ο ίδιος. Είχε προκληθεί μεγάλο σάλος στο δημοσιογραφικό χώρο λες και έχουν περισσότερη σημασία οι σεξουαλικές προτιμήσεις ενός καλλιτέχνη από το έργο του (άντε μην τα πάρω τώρα). Τέλοσπαντων ηρεμώ και συνεχίζω.. Αγαπούσε υπερβολικά τις γάτες, είχε συλλογή γραμματοσήμων, είχε απίστευτη αίσθηση του χιούμορ του άρεσε το θέατρο και κάθε τόσο διοργάνωνε ξέφρενα πάρτυ στο σπίτι του.

 The Show Must Go On….

Στο Live Aid, τον Ιούλιο του ’85, οι Queen θα κλέψουν κατά γενική ομολογία την παράσταση παίζοντας για 1.5 δισεκατομμύρια τηλεθεατές.Ο Mercury είχε ήδη διαγνωστεί με την ασθένεια του AIDS, μια ασθένεια που κράτησε μυστική ακόμη και από τους πιο στενούς του ανθρώπους. Παρόλα αυτά το Live Aid ήταν η συναυλία που είχε την μεγαλύτερη επιτυχία, με το κοινό να παραληρεί, ίσως ο κόσμος που τον αγαπούσε τόσο πολύ να κατάλαβε ότι πλησίαζε το τέλος..

Πλησιάζει το τέλος και ο Φρέντυ αποφασίζει να αποχαιρετίσει το κοινό του με το τραγούδι «The Show Must Go On», ένα τραγούδι που γράφτηκε ειδικά για κείνον και που κανείς δεν πίστευε ότι θα καταφέρει να ερμηνεύσει ακόμα και ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, Μπράιαν Μέι, είχε εκφράσει τίς αμφιβολίες του.. Όμως παρόλο που ήταν σε άσχημη κατάσταση, παρόλο που η ασθένεια τον είχε πια καταβάλει, εντούτοις μπήκε στο στούντιο πίνοντας λίγη βότκα και πραγματικά το ΕΣΚΙΣΕ. Το «Show must go on” ήταν το τελευταίο τραγούδι του δίσκου «Innuendo» που κυκλοφόρησε το 1991. 

Το συνταρακτικό πράγμα για μένα ήταν ότι υπήρξε απίστευτα γενναίος. Σύμφωνα με τον περίγυρο του κοίταξε το θάνατο κατάματα και είπε «Εντάξει, θα το αποδεχτώ τώρα..θα φύγω..Όπως και να’ χει θα είναι βαρετό να γίνω 70. Έζησα μία γεμάτη ζωή και αν πεθάνω αύριο, δεν δίνω δεκάρα».

Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 ο τραγουδιστής ανακοίνωσε επίσημα στους δημοσιογράφους που είχαν εγκατασταθεί έξω από το σπίτι του, πως είχε AIDS.. Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα έφυγε από τη ζωή.. “Κι απο τοτε η μουσική έγινε φτωχότερη.. Πολύ φτωχότερη.. Μπουχτίσαμε να ακούμε Justin Bieber και Nicki Minaj (ΕΛΕΟΣ). Τι δεν θα ‘δινα να πήγαινα πίσω στον χρόνο να τον ακούσω έστω μια φορά live και να του πω ξέρεις κάτι τρελέ; Εσύ με έκανες να αγαπήσω την μουσική σ’ ευχαριστώ γι αυτό.. 

Δυστυχώς πέθαναν οι σπουδαίοι καλλιτέχνες πέθανε και η τέχνη μαζί τους..

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com