Αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρη, ωστόσο θα συμφωνήσω, εν μέρει,  για μόνο και ένα λόγο, διότι τίποτα δεν μπορείς να συγχωρέσεις ή να κατανοήσεις μέχρι να σου συμβεί, σωστά;

Άρα γιατί στην απιστία να συμβαίνει κάτι διαφορετικό; Μόνο όταν ζήσεις κάτι μπορείς να ταυτιστείς και να κατανοήσεις τα βαθύτερα αίτια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποδέχομαι, πόσο μάλλον ότι επικροτώ την απιστία.

Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν στην έννοια του μονογαμικού και ας με λένε ονειροπόλα και ρομαντική! Ίσως στη προηγούμενη μου ζωή να ήμουν πιγκουίνος, ποιός ξέρει; Να εξηγήσω βέβαια γιατί πιγκουίνος.

*Γιατί, τα συγκεκριμένα ζωάκια εκτός από μονογαμικά είναι και πολύ ρομαντικά, καθότι όταν βρουν την εκλεκτή της καρδιάς τους, διαλέγουν το πιο όμορφο βότσαλο στην παραλία, το παίρνουν και την αφήνουν μπροστά στα πόδια της πιγκουίνας τους. Έτσι με αυτό το τρόπο, ο πιγκουίνος κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του. Σωστό αρσενικό, δεν μπορείς να πεις. Αν αυτή πάρει το βότσαλο στη φωλιά της.. τότε τα αισθήματα είναι αμοιβαία.

Επειδή, το ανθρώπινο είδος όμως δεν μπορεί να παραδειγματιστεί από τους πιγκουίνους, πολλές φορές πέφτει σε λάθη ή πάθη. Όπως για παράδειγμα η απιστία. Πες το απερισκεψία, λάθος της στιγμής.. συμβαίνει και όταν συμβεί, πληγώνει.

Η πρώτη ιστορία που είχα ακούσει ήταν και αυτή που με έκανε να αλλάξω σκηνικά και τρόπο σκέψης.

Είχαμε βγει, που λες, για ποτό με μια παρέα, ήταν εκεί μια καλή φίλη που είχα να δω πολλά χρόνια, οικειότητα πάντα είχαμε μεταξύ μας. Ξεκινήσαμε να λέμε τα δικά μας, ήξερα ότι είχε χρόνια σχέση και στα πολλά ρώτησα τι κάνει το παιδί.

Τότε πήρα μια «απρόσμενη» απάντηση.

Μου λέει θυμάσαι που κεράτωσα τον πρώην φίλο μου, με τον τάχα «νυν» χωρίς όμως ο δεύτερος να γνωρίζει για την ύπαρξη του πρώτου και το αντίστοιχο;… Απαντώ ναι και διερωτώμαι γιατί ανακαλεί στην μνήμη μου το τρόπο με τον οποίο ουσιαστικά έσμιξαν αυτοί οι δύο.
Λέει, “εε λοιπόν ότι έκανα, μου έκανε” – να εδώ που ερχόμαστε στα λεγόμενα μου κιόλας, ότι η ζωή είναι κάρμα-και συνεχίζει.. “μόνο που εγώ το έμαθα”. Πάγωσα η αλήθεια είναι και δεν μπορούσα να καταλάβω την ψυχραιμία της. Δεν ήθελα να εκφέρω άποψη και περίμενα απλά να δω πώς προσέγγισε γενικότερα το θέμα.

Τότε μου λέει .. «δεν θα σου πω ότι δεν πληγώθηκα και δεν θύμωσα, αλλά όταν πέρασε η μπόρα, μου ζήτησε να μιλήσουμε για να μου εξηγήσει και δέχτηκα. Δώσαμε ραντεβού σε μια καφετέρια και ξεκίνησε να μου εξηγά ότι είχε ερωτευτεί τη συγκεκριμένη γυναίκα και ότι απλά όπως τα έφεραν οι καταστάσεις, δυστυχώς φάνηκε σαν κέρατο».

– “Τι εννοείς «φάνηκε σαν κέρατο;;»” έμεινα άναυδη εγώ.. με την χαλαρότητα που τα έλεγε και συνεχίζει… «Αν και δεν ήξερα τον λόγο, μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι από την αρχή, βαθιά μέσα μου πέρα από τον θυμό μου και τον πληγωμένο μου εγωισμό, τον είχα κατανοήσει, γιατί κάτι παρόμοιο είχα κάνει και εγώ άλλωστε. Ο έρωτας όταν σου χτυπήσει τη πόρτα δεν λογαριάζει τίποτα. Ωστόσο, λέει, ένιωσα ανακούφιση που μου μίλησε έστω και αργά στα ίσια».

– Εξακολουθώ να μην είμαι σίγουρη για το αν συμφωνώ με όλα αυτά γιατί μου προκαλούν θυμό, ωστόσο δεν θα κρίνω γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί-.

Τότε εγώ σκέφτηκα.. τουλάχιστον είναι δίκαιη. Επειδή το είχε κάνει δεν θα μπορούσε να ζητήσει και τα ρέστα. Το συμπέρασμα μου στη πορεία, ακούγοντας και άλλες ιστορίες είναι ότι όσοι υπήρξαν «θύτες» και έχουν απατήσει, μπορούν πολύ πιο εύκολα να κατανοήσουν το κέρατο, αν βρεθούν στη θέση του «θύματος».

Το ζητούμενο όμως δεν είναι η κατανόηση.. καταλαβαίνω απόλυτα να σου έχει λείψει ο έρωτας.. απλά χώρισε. Πονάει η απιστία ότι και να λέμε, μπορεί να τσακίσει ολόκληρη κοσμοθεωρία.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com