Οι περισσότεροι, ως παιδιά, είχαμε καλή πρόσβαση στα συναισθήματά μας. Στην πορεία της ζωής μάθαμε από τους ενήλικες ή και την κοινωνία ότι δεν «επιτρέπεται» ή ότι δεν είναι καλό να εκφράζουμε πάντα τα συναισθήματά μας. Χάσαμε δηλαδή με την πάροδο των χρόνων τον αυθορμητισμό που είχαμε ως παιδιά στην έκφρασή τους.

Έτσι σήμερα, ως ενήλικες, συνηθίσαμε στην επιφάνεια,  με τάση να απωθούμε τα δυσάρεστα συναισθήματα, τον φόβο, την θλίψη, την ντροπή. Κι αυτό εν μέρει γιατί νιώθεις ότι μέχρι εκεί σε παίρνει, γιατί έτσι θα φανείς χαλαρός, δεν θα πιέσεις, ούτε θα φοβίσεις, δεν θα ξενερώσεις.

Φοβόμαστε ότι θα θεωρηθούμε αδύναμοι, υστερικοί, υπερβολικοί. Ή μπορεί να φοβόμαστε να αντικρίσουμε την πραγματικότητα, γιατί πολλές φορές ο εγωισμός μας υπερτερεί και φοβόμαστε να παραδεχτούμε και διαχειριστούμε τα ιδιά τα συναισθήματά μας. Κατά τα άλλα θέλουμε σχέσεις και επικοινωνία.

Τι ωραία που θα ήταν να αποκτήσουμε ξανά τη συνήθεια, τόσο στα μικρά, όσο και στα μεγάλα πράγματα, να μπορούμε να λέμε με τ’ όνομά τους γεγονότα, καταστάσεις και συναισθήματα κατευθείαν, χωρίς περιστροφές, έτσι όπως είναι. Να ξεφύγουμε λίγο από την επιφάνεια και να πούμε ακριβώς τι νιώθουμε.

infectiousdiseaseadvisor.com

Αλήθεια, γιατί μπήκαμε στο τριπάκι, και μεγαλώνουμε με την πεποίθηση ότι η έκφραση των αισθημάτων και τον συναισθημάτων μας κάνει αδύναμους; Μ’ αυτά τα μυαλά που κουβαλάμε, η λύση είναι μονόδρομος. Τα κρατάμε μέσα μας. Το θέμα είναι μέχρι πότε θα μπορούμε να το κάνουμε αυτό, χωρίς να βλάψουμε τον εαυτό μας; Μακροπρόθεσμα, τα καταπιεσμένα συναισθήματα θα επηρεάσουν αρνητικά την υγεία μας. Λίγες, ή και πολλές φορές, αφού ανοίχτηκες και εκφράστηκες, θα έχεις νιώσει πολύ καλύτερα – σαν να ξαλαφρώνεις, να φεύγει ένα βάρος από πάνω σου. Κι αυτό γιατί τα συναισθήματα δεν εξαφανίζονται έτσι απλά και η απώθησή τους κοστίζει πολλή ενέργεια. 

Και εκτός των παραπάνω, σήμερα, νιώθω ότι μας ελκύει σαν μαγνήτης περισσότερο η αδιαφορία, παρά το ξεκάθαρο ενδιαφέρον. Τραγικό; Είναι από αυτές τις περιπτώσεις, που μπορεί να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του ένα καλό παιδί, αλλά εσύ, ναι εσύ, τείνεις να τρέξεις πίσω απ’ αυτόν μαλάκα, που σε φτύνει, αυτόν που ξέρεις ότι θα σε πληγώσει;;!!

helpguide.org

Προσπερνώντας το τελευταίο, να θυμάσαι ό,τι και αν κάνεις, να σέβεσαι πρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό και μετά τους ανθρώπους γύρω σου. Σεβάσου και εκτίμησε όσα νιώθεις και βρες την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσεις για αυτά. Μην το αναβάλλεις συνέχεια, και φρόντισε να το κάνεις, πριν να είναι αργά.

Πηγές λένε, η έκφραση της αγάπης είναι το βήμα που χρειάζεσαι για την κατάκτηση της ευτυχίας. Αν περιορίσεις την έκφραση της αγάπης τότε περιορίζεις την ευτυχία και τη χαρά στη ζωή σου.

Δεν είναι κακό να δείξεις ότι εκτιμάς τους ανθρώπους κοντά σου, δεν είναι κακό να φοβάσαι να χάσεις κάποιον που αγαπάς και να το λες. Θα μετανιώσεις για όλα όσα δίστασες να πεις και να επικοινωνήσεις, από φόβο, από ντροπή, επειδή πίστευες πως η αγάπη είναι αυτονόητη και δεδομένη, και κάποιες φορές μας είναι πραγματικά δύσκολο να πούμε “σ’ αγαπώ” όσο έντονα και να το νιώθουμε. Πες το, όσο μπορείς. Και όποιος δεν το εκτιμά, ή σε θεωρεί ευάλωτο επειδή εκφράζεσαι, δεν έχει θέση να βρίσκεται στη ζωή σου.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: mylife.com.cy