Κανένας χωρισμός δεν είναι εύκολος, μην γινόμαστε γραφικοί και επαναλαμβανόμαστε..

Ο χωρισμός, έχει πολλά στάδια έως ότου αποδεχτείς τα «νέα Δεδομένα», και βέβαια, χωρισμός από χωρισμό, διαφέρει, πάντως σίγουρα, αυτός ο δρόμος, δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αρχικά περνάς την άρνηση, που ελπίζεις και τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα.. Διακατέχεσαι από άγχος, θυμό, σκέψεις που σε βασανίζουν, σκαλίζεις το τι μπορεί να έφταιξε και τι όχι…

Μετά ξεκινάς να διαπραγματεύεσαι και να συμβιβάζεσαι με αυτά που έχεις – ενώ ταυτόχρονα είσαι στα πατώματα και χτυπιέσαι – περνάς μια μικρή κατάθλιψη και μετά περνάς στην αποδοχή, που ξεκινάς να βρίσκεις τον εαυτό σου ξανά, να πατάς ξανά στα πόδια σου.. Είναι η στιγμή που καταφέρνεις να γυρίσεις τη σελίδα στο βιβλίο της ζωής σου. Έκλαψες, πόνεσες, όμως, τώρα είναι η ώρα να πας παρακάτω.

Η αποδοχή δεν σημαίνει ότι ξεχνάς, και προπάντων, δεν μπορείς να ξεχάσεις το πόσο πολύ «πόνεσες»..

Αργά ή γρήγορα όμως, καταλήγεις σε ένα σημείο, που κουράζεσαι, δεν θέλεις να ασχολείσαι άλλο πια, γι’ αυτό και η μόνη διέξοδος, είναι η αποδοχή.

Γενικώς, δεν θέλεις να ξέρεις.. Τίποτα σχετικό με αυτόν..  Αν θα ξαναβρεθείτε, τι κάνει, αν προχώρησε..

Και γιατί; Διότι κουράστηκες. Πραγματικά όμως. Και αυτή τη φορά το λες και το εννοείς. Δεν θες να τον ξέρεις άλλο πια.

Σίγουρα θα ευχήθηκες κιόλας να μην τον γνώριζες ποτέ. Κακώς. Ξέρεις τώρα πλέον, από τι θα πρέπει να απομακρύνεσαι, τι να αποφεύγεις… Μαθαίνεις από τα λάθη σου για να μην κάνεις τα ίδια ξανά..  Αν έδωσες ότι πραγματικά είχες να δώσεις , προσπάθησες απ´ την πλευρά σου, δεν έφταιξες, τότε μην νιώθεις άσχημα, για ακόμα μια φορά. Έκανες ότι μπορούσες, γι’ αυτό και πρέπει να είσαι καλά με τον εαυτό σου.

Λες αρκετά, σκέφτεσαι την αξιοπρέπεια σου – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ – και δεν θέλεις να πέσεις άλλο χαμηλά.  

Αυτό το «Δεν θέλω να ξέρω πια γι’ αυτόν» δεν ήτανε η πρώτη φορά που το ανέφερες. Υπήρξαν πάμπολλες, όμως το ‘λεγες απλά για να παρηγορήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, και δεν το εννόησες πραγματικά, γι’ αυτό και έπιανες πολλές φορές τον εαυτό σου να καταλήγει στο προφίλ του, στα στόρις του – ελέγχοντας που είναι, να δεις που κάνει like.. Αυτό θα ξεθωριάσει με τον καιρό.. Θα βαρεθείς, θα δεις ότι υπάρχουν και πιο σημαντικά πράγματα από το να είσαι ο no.1 stalker του, θα κουραστείς..

Όταν δεν θέλεις πια να τον ξέρεις όντως, θα πάψεις να πονάς, και δεν θα υποφέρεις.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com