Η Γεωργία προκλήθηκε να μεταφερθεί από την #beefree στην #showbeez και να γράψει το θέμα «Contagion: η ταινία που πρόβλεψε τον κορωνοϊό». Το θέμα της δόθηκε από έναν άλλο αρθρογράφο. Το ποιος την προκάλεσε, θα το μάθεις στο τέλος αυτού του άρθρου! Τι λες, να της αλλάξουμε κατηγορία; Δείξε μας πατώντας ένα μελισσο-reaction μετά το άρθρο!

Contagion μια ταινία που αναβίωσε ξανά μετά από 8 χρόνια περίπου, ξαφνιάζοντας τους θεατές της έβδομης τέχνης και όχι μόνο. Ποιος θα το φανταζόταν, λοιπόν, μια ταινία με χαρακτηριστικά επιστημονικής φαντασίας να γίνεται βίωμα και πλέον στοιχείο της καθημερινότητας μας.

Λίγα κατατοπιστικά σημεία για τους δημιουργούς της ταινίας πιστεύω επιβάλλονται. Μια, πως το λένε, τιμητική αναφορά στους δημιουργούς και στο ανθρώπινο είδος!

Η ταινία Contagion έκανε πρεμιέρα το 2011 στο 68^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας στην Ιταλία (αλήθεια;). Εμπορικά, η ταινία κέρδισε γύρω στα 140 εκατομμύρια δολάρια ένα ποσό πολύ περισσότερο από αυτό που οι συντελεστές της ανέμεναν. Χαροποίησε, επίσης ιδιαίτερα το γεγονός της κριτικής που επέδειξαν ορισμένοι επιστήμονες για την ακρίβεια που διακατείχε τόσο το σενάριο όσο και τη σκηνοθεσία.

somagnews.com

Αυτή η ακρίβεια είναι που κίνησε το ενδιαφέρον και σήμερα. Αναρτήσεις, αντιδράσεις και σχόλια στα μέσα για την ακρίβεια που διακατέχει αυτή την ταινία και η ομοιότητα με το σήμερα που την κάνει να παίρνει την μορφή ενός «ντοκιμαντέρ» (ενός «ντοκιμαντέρ» των ζωών μας και των όσων ζήσαμε, ζούμε και θα ζήσουμε). Κατά τη γνώμη μου αυτό το «ντοκιμαντέρ» δεν αντικατοπτρίζει, δυστυχώς, μόνο το σήμερα (και όχι δεν μιλάω για το προφανές). Η ταινία αυτή αγγίζει μια ποικιλία θεμάτων, δυστυχώς ή ευτυχώς, διαχρονικών θεμάτων.

Όταν κάθισαν λοιπόν, να παρακολουθήσω έκανα ένα μεγάλο λάθος, εστίασα στο προφανές. Ναι στην ασθένεια. Θα μου πεις φυσιολογικό είναι λόγω των όσων αντιμετωπίζουμε σήμερα. Σας πληροφορώ, λοιπόν, και σας και μένα πως ο σκηνοθέτης κύριος Steven Soderbergh πέρα από το προφανές κίνητρο του να κάνει μια εξαιρετικά ρεαλιστική ταινία που να αφορά την δημόσια υγεία, εμπνευσμένος από ήδη υπάρχουσες ασθένειες, όπως το ξέσπασμα του SARS το 2002- 2004 και της πανδημίας της γρίπης του 2009, σκόπευε και σε κάτι άλλο πολύ πιο μεγάλο και πολύ πιο βαθυστόχαστο. Μας τοποθετεί σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, την κοινωνία του σήμερα, συγκρούοντας δύο βασικά στοιχεία: τους ιστορικά νέους κινδύνους με την διαχρονική ιδιότητα της ανθρώπινης κατάστασης. Η ταινία παρουσιάζει παράγοντες που οδηγούν σε μαζικό πανικό, την κατάρρευση της κοινωνικής τάξης, την εξισορρόπηση προσωπικών κινήτρων κατά των επαγγελματικών ευθυνών και της ηθικής απέναντι σε μια υπαρξιακή απειλή, τους περιορισμούς και τις συνέπειες από τις απαντήσεις της δημόσια υγείας καθώς και την διεισδυτικότητα των διάφορων συνδέσμων και οργανισμών που λειτούργησαν ως φορείς για την εύρεση μιας θεραπείας.

gstatic.com

Ο δημιουργός του έργου αυτού, πήρε ένα αναλλοίωτο στοιχείο όπως αποδεικνύεται στο χρόνο, την ανθρώπινη συμπεριφορά και κατάσταση και την ένωσε με μια αντικαταστατή συνθήκη, η οποία μπορεί να πάρει διάφορες μορφές από πόλεμο μέχρι και μια πανδημία όπως εν προκειμένω. Το αποτέλεσμα αυτού, η διαπίστωση για άλλη μια φορά της ανθρώπινης αντίδρασης και των ανθρώπινων λαθών που οδηγούν σε τέτοιες καταστάσεις. Καταστάσεις αδιεξόδου όπως αυτή που ζούμε σήμερα.

denofgeek.com

Τέτοιες συνθήκες υπάρχουν άπειρες και είναι όλες εκεί έξω και μας περιμένουν να τις παλέψουμε, να τις αντιμετωπίσουμε και να καταφέρουμε να βγούμε ζωντανοί από αυτές. Γιατί στην τελική έτσι είναι η ζωή. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Τα πράγματα πάνε και έρχονται. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε; Εμείς που μπορούμε να αλλάξουμε τι κάνουμε γι’ αυτό;   

gstatic.com

Μου ζητήθηκε να δείξω μέσα από το άρθρο μου κατά πόσο αυτή η ταινία κατάφερε να μεταδώσει την ατμόσφαιρα αγωνίας που περιβάλλει τον πλανήτη αυτή τη στιγμή και πως μας έδειξε πως υπάρχουν και χειρότερα. Καταλήγω, τουλάχιστον προς το πρώτο σκέλος αυτού του ερωτήματος πως ναι τα κατάφερε άψογα. Ζητώ συγγνώμη, όμως, για το δεύτερο σκέλος μέρος αυτής γιατί δεν το πιστεύω. Όχι δεν πιστεύω πως υπάρχουν χειρότερα (έφτασε ο κόμπος στο χτένι;), γιατί αυτά είμαστε εμείς. Όσο υπάρχουμε σε αυτή την εγωιστική κλίμακα του ποιος θα νικήσει και ποιος θα νικηθεί πρώτος αποκαλώντας την μάλιστα «επιβίωση», τα χειρότερα θα συνεχίσουμε να είμαστε εμείς. Ναι όσο υπάρχει αυτή η έκδοση του εαυτού μας, αυτή η έκδοση μιας δειλής και άνανδρης «επιβίωσης», θα υπάρχουν και τα χειρότερα.

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ (sad!).

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: media.gq.com