Και τώρα που οι λέξεις στέρεψαν… δεν έχω κάτι άλλο να πω μονάχα αυτό: «χάρηκα για την γνωριμία».

Με κοιτάς απορητικά, νομίζεις πως σε κοροϊδεύω αλλά όχι την φράση αυτή την εννοώ. Έτσι έμαθα στην ζωή μου να χαίρομαι για κάθε άτομο που γνώρισα. Φαντάζομαι πως η ζωή μου είναι ένα βιβλίο γεμάτο λευκές σελίδες και πως κάθε άτομο που περνά γράφει το δικό του κεφάλαιο, την δική του σελίδα, την δική του γραμμή αναλόγως του διαστήματος που ήταν μέρος της ζωής μου και  της καθημερινότητας μου.

i.pinimg.com

Ναι λοιπόν, χάρηκα που σε γνώρισα γιατί με έμαθες κάποια πράγματα, δεν έχω παράπονο με δίδαξες πολλά. Μου έδειξες τα όρια της δικής μου υπομονής, πως είναι να νοιάζεσαι για κάποιον και να θέλεις να είναι πάντα καλά. Έμαθα λοιπόν πολλά κοντά σου και ένα κεφάλαιο του βιβλίου μου θα σου ανήκει αποκλειστικά και πάντα θα ανατρέχω σ’ αυτό όταν νιώθω την ανάγκη. Όμως κουράστηκα, νομίζω πως πια έγραψες και την τελευταία σελίδα  που σου ανήκε. Ήρθε η ώρα να βάλω τελεία και να πάω παρακάτω.

Τώρα ήρθε η ώρα να σε αποχαιρετήσω και το κάνω με αυτό τον τρόπο λέγοντας σου ότι πραγματικά νιώθω. Το βλέμμα σταθερό, σου δίνω ένα φιλί και κλείνω πίσω μου την πόρτα.

Και τώρα που οι λέξεις στέρεψαν… δεν έχω κάτι άλλο να πω μονάχα αυτό: «χάρηκα για την γνωριμία».

i.pinimg.com

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: i.pinimg.com