Δεν ξέρω πόσοι από εσάς συμπαθείτε τα φαντάσματα.  Αν υπάρχετε κάποιοι, ίσως να βρίσκεστε σε ζουρλομανδύα και να τους μιλάτε αυτή τη στιγμή.  Οπότε, δώστε τους τα χαιρετίσματά μου!

Ίσως αυτή η «παραξενιά» να είναι και αυτή που έκανε τους περισσότερους να μην περιμένουν πως ένα κινούμενο σχέδιο – φάντασμα, θα μπορούσε να έχει επιτυχία.  Εγώ, δεν ξέρω γιατί, αλλά από μικρός συμπαθούσα αυτό το μικρό γελαστό φαντασματάκι, τον Κάσπερ.  Έναν ήρωα, μόνο, χωρίς φίλους, που κανένας δεν τον ήθελε κι εγώ τον λυπόμουνα!

Κάπως έτσι ήρθε και με βρήκε μια ιστορία ενός σκύλου λίγων βδομάδων ζωής, του οποίου τα αδερφάκια όλα βρήκαν σπίτι, αλλά αυτός όχι.  Έτσι έμεινε μόνος του και έψαχνε φίλους, παιχνίδι, σπίτι!  Ήταν και μια περίοδος που μετακόμιζα σε νέο διαμέρισμα, οπότε μια ολοκληρωτική αλλαγή στην καθημερινότητά μου, έγινε πραγματικότητα.  Ένα σχεδόν νεογέννητο mini pincher, βρέθηκε να γυρίζει όλη μέρα μες τα πόδια μου!

Ψάχνοντας το όνομα, χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα πώς να τον βαφτίσω, μπήκα σε μια ιστοσελίδα που είχε αμέτρητα ονόματα ζώων (lame!).  Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά σε δευτερόλεπτα το μάτι μου καρφώθηκε σε ένα όνομα: Casper!  Τυχαίο; Δεν νομίζω!! Casper, the friendly dog! Ούτε Carlsberg, ούτε KEO.

Οπότε ο Casper ή αλλιώς Κόπρης όταν με νευριάζει, έγινε συγκάτοικος.

Έγινε ο πρώτος που βλέπω όταν μπαίνω σπίτι, ο πρώτος που θα υποδεχτεί τον ντελιβερά όταν φέρει το φαΐ, ο πρώτος που θα ταΐσει η μάνα μου όταν πάω να τη δω.  Ναι, καλά ακούσατε! Όσο κι αν μουρμουρά όποτε τον φιλοξενεί λίγες μέρες (τις… ελάχιστες φορές που πάω κι εγώ κάποιο ταξιδάκι), όποτε την επισκέπτομαι μαζί του, του συμπεριφέρεται σαν το εγγονάκι της, αφού μέχρι και φαγητό του μαγειρεύει!  Κι αν μείνει και τίποτε, τότε θα φάω κι εγώ!

Εννοείται πως, όπως κάθε κατοικίδιο, θα κάνει τις ζημιές του, αλλά το καλό μαζί του είναι πως πάντα καταλαβαίνω με το που μπω στο σπίτι αν έκανε ή όχι τελικά τις ζημιές αυτές.  Αν ανοίξει η πόρτα και δεν τον δω αμέσως μπροστά μου να «σούζει τον νούρον», απλά ψάχνω σπιθαμή προς σπιθαμή το σπίτι να δω πού μπορεί να άφησε τα… αποτυπώματά του.  Βέβαια, όσο ήταν μωρό, οι ζημιές αυτές ήταν περισσότερες, στην πορεία όμως ελαχιστοποιήθηκαν, οπότε τα νεύρα μου περιορίστηκαν!  ? 

Βέβαια “ξύλο” έπρεπε να φάει όταν ο Casper μετατράπηκε σε CasBet, δίνοντας προγνωστικά σε μεγάλες διοργανώσεις όπως Mundial, Euro, όπου πραγματικά δεν εκούτσισεν! Κρίμας τα μπισκότα που του τάισα!  Απολογούμαι προσωπικά σε όσους ακολούθησαν τις προβλέψεις του και τελικά κατέληξαν κουβά!

Όπως και να χει, όπως και κάθε κατοικίδιο, έτσι και για μένα ο Casper, είναι εδώ και 11 σχεδόν χρόνια όχι μόνο συγκάτοικος, αλλά κανονικό μέλος της οικογένειάς μου.  Παίρνει αλλά κυρίως δίνει αγάπη και είναι αυτός ο οποίος βρίσκεται δίπλα μου στον καναπέ, είτε είμαι καλά είτε όχι. Κι αν δεν είμαι, συνήθως με κάνει να νιώθω καλά.  Γι’ αυτό και μόνο, του άξιζε το αφιέρωμα, στο πρώτο άρθρο της νέας μορφής του Beezdom. 

Όσο για τα επόμενα, εδώ θα ‘μαστε.  Μη φύγετε! ?

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: matadornetwork.com