Φλέγον ερώτημα για όσους βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση και θεωρώ πως η απάντηση διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, καθώς ο καθένας από εμάς πλέον έχει την επιλογή με το ποιους θα κάνει παρέα και ποιο θα είναι το ταίρι του.  Δεν θα ήθελα να καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα στο τέλος του άρθρου, παρά μόνο, θα εκφράσω τις σκέψεις μου και τις απόψεις μου, για το λόγο ότι κάθε άνθρωπος και κάθε ιστορία έχει να πει κάτι διαφορετικό.

Γι’ αυτό κι είναι ωραία αυτή η ζωή, καθώς κάθε άνθρωπος που αντικρίζεις μπροστά σου, έχει να σου πει την δική του ιστορία-ίσως και μια ιστορία που δεν θα μπορούσες να την φανταστείς και δεν χρειάζεται να φαντάζεσαι και να υπολογίζεις πάντα για τη ζωή των άλλων. Αυτό που έχεις να κάνεις ως άνθρωπος και ως ψυχή είναι να είσαι συμπονετικός, να πορεύεσαι σε ένα δρόμο αγάπης, συγχώρεσης, ελευθερίας και ειρήνης προς τους γύρω σου. Αλήθεια είναι κάτι που καταφέρνεις ή μήπως θέλει δουλειά;

Πάμε να δούμε μερικές σκέψεις:

Αν το άτομο απέναντι σου δεν έχει θέμα με τον τρόπο διατροφής σου και δεν μπαίνεις στα τταράφκια του (που λέμε στα Κυπριακά) και ανάμεσα σας υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη, κοινά ενδιαφέροντα, σεβασμός και επικοινωνία, τότε αυτή η διαφορά στη διατροφή δεν είναι και τόσο μεγάλη. 

heart.org

Γνωρίζοντας τόσο από προσωπική εμπειρία όσο και από λογική, δεν είναι ευχάριστο για ένα vegan να βλέπει τον άλλο να μαγειρεύει το νεκρό ζώο κι αυτό να αφήνει μυρωδιά μέσα στο σπίτι. Η μυρωδιά αυτή τον κάνει να νιώθει άσχημα, καθώς μυρίζει πολύ έντονα.  Μυρίζει σαπίλα, θάνατο και ουρικό οξύ (είναι κάτι που μένει επάνω στο ζώο όταν πεθάνει.) Μια λύση είναι να λείπεις από σπίτι την ώρα που αυτός/ή θα μαγειρεύει και το άλλο άτομο να βεβαιώνεται ότι έχει αερίσει καλά τον χώρο για να μπορέσει το ταίρι του να έρθει και να φάνε μαζί. Αυτό είναι το δύσκολο όταν συγκατοικούν μαζί, το ότι στο φαγητό πρέπει να προγραμματίζονται καλά και με τέτοιο τρόπο, όπου ο ένας να σέβεται τον χώρο και τον τρόπο του άλλου.

Στην περίπτωση όμως που δεν συγκατοικούν, το μαγείρεμα θα είναι ευχάριστο και για τους δυο. Αν θα φαν έξω, μπορούν να βρουν ένα εστιατόριο, το οποίο να έχει και τις δυο επιλογές. Κι αν θα παραγγείλουν, τότε ο καθένας μπορεί να παραγγείλει από το αγαπημένο του εστιατόριο, χωρίς να περιοριστούν.

Άποψή μου; Αν το πάρουμε από την πιο λογική του πλευρά, το ιδανικό είναι το φαγητό να είναι ένας βασικός κοινός παράγοντας, καθώς ζούμε σε μια κοινωνία και με τέτοιο πρόγραμμα, όπου το φαγητό για εμάς είναι αναγκαίο. Στο κάτω-κάτω έτσι μας έπλασε ο Θεός, να έχουμε ανάγκες όπως αυτή του να τραφούμε.  Όμως, αν το πάρουμε από την πλευρά της καρδιάς, θα παρατηρήσουμε πως όταν αγαπάμε πραγματικά και μη εγωιστικά, τότε αποδεχόμαστε τον άλλο ακριβώς όπως είναι, χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: sossafetymagazine.com