Ένα από τα βαθύτερα και πιο πηγαία ερωτήματα του ανθρώπου είναι «Πώς ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκαν όσα βλέπουμε γύρω μας;».

Η ερώτηση αυτή απασχόλησε για αιώνες, και συνεχίζει να απασχολεί ως σήμερα, τόσο τον τομέα της θρησκείας, της τέχνης, της φιλοσοφίας αλλά και της ερευνητικής επιστήμης.

Η απάντηση δεν έχει δοθεί ακόμα με βεβαιότητα. Παρόλα αυτά, η πιο καλά δομημένη επιστημονική θεωρία είναι αυτή της μεγάλης έκρηξης (θεωρία του Big Bang).

Ο όρος «Μεγάλη Έκρηξη» πρωτοαναφέρθηκε από τον Φρεντ Χόιλ στη διάρκεια μίας διάλεξης για το πρόγραμμα της ραδιοφωνίας του BBC το 1950. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Χόιλ ήταν ο σημαντικότερος επικριτής του μοντέλου και χρησιμοποίησε περιφρονητικά τον όρο με σκοπό να γελοιοποιήσει την ανταγωνιστική, προς τη δική του, θεωρία.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το 1929 ο Αμερικανός αστρονόμος Έντουιν Χαμπλ, μελετώντας το φως από μακρινούς γαλαξίες, απέδειξε ότι αυτοί απομακρύνονται από εμάς με ταχύτητες που είναι ανάλογες της απόστασής τους. Ας θυμηθούμε εδώ ότι το φως από αυτούς τους γαλαξίες ταξιδεύει πάρα πολλά χρόνια μέχρι να φτάσει στη γη και μεταφέρει πληροφορίες για τη στιγμή που εκπέμφθηκε. Αν λοιπόν οι γαλαξίες απομακρύνονται από εμάς, τότε κάποια στιγμή στο παρελθόν όλοι οι γαλαξίες θα συνέπιπταν με εμάς. Ήταν το πρώτο πειραματικό αποτέλεσμα που αποτελούσε ένδειξη για την ύπαρξη μιας μεγάλης έκρηξης. Η εξέλιξη αυτή ανάγκασε τον Αϊνστάιν να υποστηρίξει πλέον την ιδέα μιας μεγάλης έκρηξης, ενώ η επιστημονική κοινότητα συνέχισε να υποστηρίζει στη πλειοψηφία της το μοντέλο του αιώνιου, στατικού σύμπαντος.

Η πρόοδος της επιστήμης στον τομέα της Ατομικής και Πυρηνικής φυσικής τους επιστήμονες της εποχής (δεκαετία του 1940) να συμπληρώσουν το μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξης χρησιμοποιώντας την ιδέα της πυρηνικής σύντηξης.

Σύμφωνα με αυτήν, ελαφριοί πυρήνες ενώνονται σε συνθήκες μεγάλης πίεσης και θερμοκρασίας για να σχηματίσουν βαρύτερους. Έτσι εξήγησαν την ύπαρξη υδρογόνου (90%) και ηλίου (9%) που υπάρχει σήμερα στο σύμπαν. Θεώρησαν επίσης ότι το νεαρό σύμπαν τις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του περιείχε μεγάλες ποσότητες ηλεκτρονίων, πρωτονίων και νετρονίων, από τα οποία μπορούσαν να δημιουργηθούν οι πυρήνες. Το διαστελλόμενο σύμπαν συνέχισε να ψύχεται και να δημιουργεί κατά τη διαδικασία της διαστολής το χώρο και τον χρόνο.

Κι αυτό είναι μόνο η βασική ιδέα! Θα ήταν άσκοπο να μπλέξουμε με πολλές λεπτομέρειες, χάνοντας τον βασικό άξονα έρευνας. Άλλωστε οι περισσότεροι από εμάς αρκούνται στο γεγονός ότι δεν αποτελεί απόλυτα επιβεβαιωμένη θεωρία, καταφεύγοντας σε άλλες απαντήσεις, ίσως θεωρητικά πιο κατανοητές, αλλά σίγουρα με μεγαλύτερα κενά.

Για να καταλάβετε όμως το μέγεθος της έρευνας, ας μιλήσουμε για το μέγεθος της ερευνητικής δραστηριότητας που γίνεται εδώ και μισό αιώνα γύρω από αυτό το θέμα.

Όλοι έχουμε ακουστά το Cern! (ή έτσι θέλω να ελπίζω).  Εκεί λοιπόν, αυτό που ουσιαστικά προσπαθούν να επιτύχουν είναι να δημιουργήσουν τις συνθήκες που επικρατούσαν τις πρώτες στιγμές της Μεγάλης Έκρηξης, ώστε να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα που μένουν ακόμη αναπάντητα.

Υ.Γ.1. Μπορεί η φυσική πίσω από την θεωρία να φαίνεται τεράστια και αρκετά δύσκολη, αλλά όλοι μας χρειάζεται να κατανοήσουμε και να εκτιμήσουμε  το έργο της για την εξέλιξη των ιδεών μας και της σύγχρονης κοινωνίας. Ποιος ξέρει άλλωστε τι μπορεί να κερδίσουμε σαν άνθρωποι μέσα από αυτήν την διαδικασία;

Υ.Γ.2 Όποιος ενδιαφέρεται για το θέμα και κρύβει ένας μικρό φυσικό μέσα του, το βιβλίο «Το σύμπαν σ’ ένα καρυδότσουφλο)- Stephen Hawking είναι must!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com