Η νοσταλγία που νιώθεις όταν σου έρθουν στο μυαλό οι παλιές αναμνήσεις από το πραγματικό όμορφο, αθώο, ανέμελο αλλά και άλλοτε ριψοκίνδυνο παρελθόν σου είναι τεράστια. Με το πέρασμα των χρόνων τα όσα κάναμε εμείς μικροί έχουν αντικατασταθεί με τη χρήση ηλεκτρονικών παιχνιδιών, κινητών, και τάμπλετ. Τα δικά μας καλοκαίρια δεν είχαν ωράριο, ημερομηνία, ώρα. Χωρίζονταν μόνο σε πρωί, μεσημέρι ανάπαυσης και βράδυ.

Ημερομηνίες κοιτάζαμε μόνο για σημαντικές εορτές που εννοείται ακολουθούνταν από πανηγύρια. Τα χρόνια εκείνα όλα ήταν πολύ καλύτερα, χωρίς φραγμούς, χωρίς τόσο μεγάλο φόβο. Χτυπούσαμε, ματώναμε, γεμίζαμε μελανιές. Σχεδόν όλοι μας κουβαλάμε ακόμη σημάδια επάνω μας μετά από τόσα χρόνια, όπου κοιτάζοντας τα θυμόμαστε ακριβώς τη στιγμή που έγινε, τον πόνο, το αίσθημα και γελάμε.

diaforetiko.gr

Οι Κυριακές ήταν για τις οικογενειακές συναντήσεις στο σπίτι της γιαγιάς, ή για εξορμήσεις στις θάλασσες αφού τις καθημερινές οι γονείς δούλευαν. Και ποιος δεν περίμενε την Κυριακή για να μαζευτεί με όλη την οικογένεια και να ξεκινήσει ο «πόλεμος», τα πειράγματα, οι χοροί, τα τραγούδια. MUST της εποχής εννοείται το παιχνίδι με ΟΛΑ τα παιδιά της γειτονιάς αγόρια και κορίτσια, όλοι ένα, χωρίς διακρίσεις, περιθωριοποιήσεις ή απομονώσεις. Παλιές , καλές εποχές που μακάρι αυτό να συνέχιζε μέχρι τις μέρες μας.

Ημι-άγριες και αξέχαστες καταστάσεις, ωστόσο τόσο αυθόρμητες και αθώες. Σπρωξιές, αγκωνιές και βρισιές εννοείται επιβάλλονταν, αλλά ποτέ δεν παίρνονταν στα σοβαρά. Ποδόσφαιρο στους χαλασμένους δρόμους και στα χωράφια, επιστρέφοντας σπίτι με γρατσουνιές, αγκάθια, και το αίμα να κυλάει ποτάμι από τα γόνατα. Ποδήλατο, σκοινάκι, κρυφτό, χαμένο θησαυρό, κυνηγητό ήταν από τα δημοφιλέστερα.

Μερικές φορές μου λείπει να μην με νοιάζει το πόσο καυτός είναι ο ήλιος για να βγω έξω, η αίσθηση της καυτής ασφάλτου στις πατούσες μου, ο ιδρώτας που έφευγε βάζοντας νερό από το λάστιχο που είναι στην αυλή της γιαγιάς στο πρόσωπό μας.

Μεγαλώνοντας, αυτές οι αναμνήσεις χαράζονται όλο και περισσότερο στην καρδιά και το μυαλό μας επειδή συνειδητοποιούμε πως αυτά τα χρόνια δεν γυρνάνε πίσω. Μπορούμε όμως να τα αναβιώσουμε μέσω από τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Βλέποντας τα, θα νιώθουμε και εμείς ξανά παιδιά και θα θυμόμαστε όλα αυτά που ζήσαμε με την οικογένεια και τους αγαπημένους μας φίλους!!

singlewoman.gr

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: lifo.gr