ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΦΕΛΛΑ
29 Μαΐου, 2021
Να σου πω κάτι; Χάνομαι. Κάθε μέρα λίγο πιο πολύ. Πάντα με έκαναν να χάνομαι οι απουσίες, πάντα. Υποθέτω πως έτσι είμαι εγώ φτιαγμένη. Να μετράω ακόμη κι όσα λείπουν. Τους ανθρώπους, τα συναισθήματα που αφήνουν τα χέρια μου αδειανά. Ξέρεις αυτά καμιά φορά κάνουν περισσότερο θόρυβο έχουν περισσότερες απαιτήσεις. Γιατί είναι αυτά που δεν
Read More
152- 2 Μαΐου, 2021
Η φράση «το παιδί που κρύβεις μέσα σου..» είναι μια πρόταση που έχουμε όλοι ακούσει στη ζωή μας χίλιες φορές και, όπως όλες οι χιλιοειπωμένες φράσεις, την έχουμε καταντήσει θολή και αναμενόμενη. Έρχεται μια φάση στην ζωή σου που προτάσεις σαν κι αυτή ξεθωριάζουν και χάνουν την πειστικότητα τους. Παιδί; Ποιο παιδί; Πού να βρεις
Read More158 - 8 Απριλίου, 2021
Βλέπω τους τοίχους γύρω μου νευρικά. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τότε. Οι τοίχοι, η μυρωδιά, η αίσθηση του οικείου και του τόσο μακρινού ταυτόχρονα. Τόσο δικό μου, όσο και ξένο. Παράξενο δεν είναι; Εννοώ είναι δυνατόν ποτέ να ανήκεις σε κάτι δίχως εκείνο να σου ανήκει; Υποθέτω πως ναι, μα δεν το ξέρω
Read More156 - 11 Μαρτίου, 2021
Ειλικρίνεια. Μια από τις μεγαλύτερες αρετές του ανθρώπου, που κατάντησε πια στις μέρες μας, μια νοθευμένα θετική μα ανεπιθύμητη έννοια. Πιστεύω πως βάση της ειλικρίνειας δεν είναι μονάχα η αλήθεια, μα και η αυθεντικότητα. Η ειλικρίνεια στα χείλη ενός κάλπικου ανθρώπου μπορεί πολύ εύκολα να γίνει κυνικότητα. Μερικές φορές το μόνο που χωρίζει τις δύο
Read More165 - 18 Φεβρουαρίου, 2021
Έχουμε όλοι την ανάγκη να γίνουμε αποδεκτοί και λανθασμένα νομίζουμε πως αποδεκτοί σημαίνει όμοιοι. Από τις πρώτες φορές που βρέθηκα ως έφηβη αντιμέτωπη με τον κόσμο ένιωσα την ανάγκη να μαζέψω τον εαυτό μου στην χούφτα μου και να τον κρύψω. Στην ανάγκη να περνάει απαρατήρητος παρά να γίνεται τρωτός σε τρίτα χέρια. Ο κόσμος
Read More158
