Έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να σκέφτεται τι θα γινόταν ΑΝ έκανες αυτό και να το μετανιώνεις ταυτόχρονα που δεν το έκανες ή έστω το δοκίμασες;

Καταπιεσμένα συναισθήματα, απραγματοποίητα όνειρα, επιθυμίες, έρωτες, ανολοκλήρωτες φράσεις και λόγια, μια πικρή αίσθηση του τι θα γινόταν ΑΝ. Όλα αυτά που εισχωρούν στο υποσυνείδητο μας και δεν χάνουν ευκαιρία να βγουν έξω και να ρίξουν την χολή τους, όλα αυτά είναι τα λεγόμενα απωθημένα.

truelife.gr

Κάντο εικόνα! Εσύ, μπροστά από μια τηλεόραση, να προσπαθείς να τελειώσεις την ταινία που εδώ και δύο χρόνια περίμενες υπομονετικά να κυκλοφορήσει με τον αγαπημένο σου ηθοποιό και ξαφνικά πέφτει το ρεύμα. Ανεξάρτητα με το τέλος αυτής αν θα σου άρεσε ή όχι, έχει μείνει στη μέση, ανολοκλήρωτη…

Ερχόμαστε σε αυτό τον κόσμο και από την πρώτη κιόλας στιγμή θέτουμε στόχους και όνειρα είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Μερικές φορές τα καταφέρνουμε, άλλες δεν θα το’ λεγα και τόσο και άλλες πάλι δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να τα δοκιμάσουμε. Γιατί; Γιατί φοβόμαστε αν αξίζει, αν είμαστε καλοί σε αυτό, τι θα πει ο κόσμος, την αποτυχία. Πολλά πράγματα στριφογυρίζουν στις σκέψεις μας και πολλές φορές μας οδηγούν στην απόφαση του «βολέματος». Βολευόμαστε με τα πρέπει και απαρνιόμαστε τα θέλω. Μερικές φορές τα καταφέρνουμε, προσωρινά όμως. Δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν αυτές οι σκέψεις της αμφιβολίας και τις μετάνοιας… «Αχ κι αν το χα κάνει αυτό, τώρα δεν θα ένιωθα έτσι».

Δεν φοβόμαστε όμως, μόνο αυτά! Πολύ από εμάς φοβόμαστε να αναλάβουμε και την ευθύνη των επιλογών μας δηλαδή θα ισχυριστούμε ότι για παράδειγμα αν η μάνα μου με άφηνε να σπουδάσω, τώρα θα είχα μια καλύτερη ζωή. Όχι καλέ μου αναγνώστη δεν είναι η μάνα σου το πρόβλημα γιατί εν τέλει την απόφαση εσύ την πήρες για τον εαυτό σου. Ναι ναι για διάφορους λόγους για να μην στενοχωρήσεις την μάνα σου, γιατί είχες υποχρέωση απέναντι στον σύντροφο σου, γιατί δεν είχες λεφτά και πολλά άλλα. Με αυτά λοιπόν παρηγοριέσαι για 1 χρόνο, για δυο, για τρία, για πέντε, για εφτά, για δέκα μετά όμως…. Όταν έρχεσαι να κάνεις έναν απολογισμό της ζωής σου για να δεις που είσαι τι έκανες τι θέλεις να κάνεις από εδώ και πέρα, είναι και τότε που όλα αυτά τα απωθημένα βγαίνουν στη φόρα. Ε, λοιπόν, θα μπορούσες να το κάνεις ( όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος) αλλά επέλεξες τα πρέπει και όχι τα θέλω σου.

Η ζωή είναι δική σου δεν επιλέγεις κάτι που εσένα δεν σε ευχαριστεί. Δεν είναι βιώσιμο κάτι τέτοιο μιλάμε για την ζωή σου οι αποφάσεις και οι επιλογές σου έχουν αντίκτυπο στην δική σου την ζωή και όχι στους άλλους (τουλάχιστον όχι άμεσα). Ζήσε αυτά που θέλεις και μην αφήνεις τις σκιές των ονείρων σου να σε ακολουθούν.

Ίσως μια ιστοριούλα σας πείσει. Ένας πολύ καλός μου φίλος που λατρεύει το θέατρο, μια μέρα μου είχε πει ότι θα σπουδάσει αυτό που τόσο λαχταρά η ψυχούλα του, το θέατρο. Τότε, εγώ γύρισα και τον ρώτησα «είσαι σίγουρος γι’ αυτό» και αυτός με την σειρά του μου απάντησε «όχι αλλά δεν μπορώ να μην το δοκιμάσω και να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν το έκανα. Θα το κάνω και αν είμαι καλός θα ανελιχθώ, αν όχι θα ασχοληθώ με κάτι άλλο». Σήμερα αυτό το παιδί έχει περάσει στην δραματική σχολή της επιλογής του (Συγχαρητήρια όμορφε μας!!) και ζει το όνειρό του. Αυτό το παιδί, λοιπόν, πήρε την ευθύνη και έκανε την επιλογή του.

Άλλωστε δες το και αλλιώς τι έχεις να χάσεις; Παρά να μείνεις με την απορία καλύτερα να το δοκιμάσεις αν πετύχει πέτυχε, αν όχι πάμε για άλλα. Κάνε τις επιλογές σου, πάρε την ευθύνη και ζήσε τα όνειρα σου.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com