5.10.2012

Κατέβηκα απ’ το ταξί κι εκείνος.. Στεκόταν ψηλά στο τελευταίο σκαλί και περίμενε να δει αν υπήρχε κάποιος δικός του, που θα τον επισκεπτόταν. Έτσι, για να του δώσει λίγη δύναμη για τον καιρό που θα ακολουθούσε.. Γύρισα πάνω του με όλη τη λαχτάρα που μπορούσε να νιώσει άνθρωπος και τον είδα να ψάχνει.. Ήξερα πως καταβάθος εμένα έψαχνε κι εμένα είχε την περισσότερη ανάγκη να δει. Ώσπου με είδε.. Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να βρεθώ στην αγκαλιά του, χωρίς να με νοιάζει που οι υπόλοιποι στρατιώτες και αξιωματικοί μας έβλεπαν από πάνω μέχρι κάτω. Ήταν η στιγμή μας και θα την θυμάμαι όσο ζω! Τον έσφιξα τόσο, που ήταν λες και το κομμάτι που έχασα, κατάφερε να ενωθεί για λίγες ώρες, ώστε να με κάνει να νιώσω ολοκληρωμένη.. Έστω και για λίγο..

..Και μετά ήρθε η ώρα να φύγω.. Κι ήταν λες και δεν έπρεπε να ρθω ποτέ! Σκέφτηκα, πόσο λίγο διαρκούν οι στιγμές σε αυτή τη ζωή; Οι ευτυχισμένες στιγμές; Φύλαξα λοιπόν την αγκαλιά και τα λόγια του για τις υπόλοιπες νύχτες που θα έμενα μόνη μου, μέχρι την φορά που θα τον ξανασυναντούσα! Θα τα καταφέρω, σκέφτηκα.. Εγώ μαζί του για πάντα.. Τα πάντα θα νικήσω!

7.1.2014

Αγαπητό μου ημερολόγιο. Σήμερα έχω την ανάγκη να σου μιλήσω για το θέμα που με απασχολεί εδώ και 2 χρόνια.. Ξέρεις εσύ τι πέρασα και τι περνάω. Καθημερινά είσαι η παρέα μου. Η μοναδική που μου έχει απομείνει, εφόσον έμαθα να ζω μόνη μου σε αυτό το κλουβί ! Φοιτητική ζωή σου λένε! Χάρμαα! Χωρίς κανέναν να μου γεμίσει το κενό. Αν δεν είχα την οικογένεια μου, δύσκολα τα πράγματα.. Πάντα με στηρίζουν και με συμβουλεύουν, αλλά το κενό… Εκεί!

..Πάλι έφυγε. Πάντα έρχεται και φεύγει. Θα μου πεις, λογικό δεν είναι; Έλα όμως που μου φαίνονται όλα παράλογα ! Δε ξέρω πλέον εάν θέλω να ξανάρθει. Προτιμώ να τον δω μια και καλή και να τον έχω δίπλα μου για πάντα! Δε μπορώ άλλο με τα αποχαιρετιστήρια και τα προκαταβολικά φιλιά για τις επόμενες φορές. Τι δηλαδή; Αν μου δώσει περισσότερα θα με γεμίσει μέχρι την επόμενη φορά; Δε γεμίζει το κενό μου ποτέ!

Πνίγομαι!!.. Κάθε φορά που μου λένε όλοι πως όλα θα πάνε καλά και θα περάσει, πνίγομαι ακόμη περισσότερο! Πότε θα περάσει; Τίποτα δε περνά. Μου φαίνονται αιώνες κι εγώ, τόσο ανήμπορη για να τα βάλω με τον χρόνο. Το ξέρεις καιρό τώρα, πως για μένα δεν έχει σημασία το πώς και με ποιους περνάω αυτά τα χρόνια μακριά του, φτάνει να περάσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται και να βρεθώ ξανά στην αγκαλιά του. Να νιώσω πάλι τη ζεστασιά και να μυρίσω τη μυρωδιά του!

23.3.2015

Φτάνει με τα αεροδρόμια και τα αντίο! Δε μπορεί άλλο η διάθεση μου να εναλλάσσεται από το ευτυχισμένη σε δυστυχισμένη μέσα σε 2 εβδομάδες που διαρκεί η διαμονή του! Θα μου σαλέψει και θα έχει και δίκιο… Σου το πα! Ξεφεύγω..

Δε ζητάω πολλά! Το ξέρεις πως για μένα θα ήταν αρκετό εάν τον έβλεπα έστω και μία φορά τον μήνα, για 10 λεπτά, έτσι για να μου δώσει δύναμη και θάρρος να αντιμετωπίσω τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ!

Υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως χάνομαι.. Καταρρέω και αγανακτώ. Δε σου κρύβω πως σκέφτομαι εάν θα τα καταφέρω. Όχι αν καταφέρω να είμαι μαζί του, αλλά αν τα καταφέρω να διασχίσω τη διαδρομή σώα και αβλαβής. Βλέπω το μέλλον μου μαζί του και φαντάζει τόσο μακρινό, τόσο άπιαστο, τόσο ψεύτικο! Συνήθισα να τον αγαπάω από μακριά, που είναι λες και με το που πατήσει το πόδι του στη Κύπρο μία για πάντα, κάπου, κάποιος κάτι θα βρεθεί να μου το χαλάσει. Κάποιος μου παίζει παιχνιδάκια και θέλει να δει τις αντοχές μου, αλλά δε θα του περάσει όποιος κι αν είναι! ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ !! … Θα νικήσω;;

Λες στο τέλος να τον παντρευτώ; Να κάνω οικογένεια μαζί του; Να πραγματοποιηθεί το όνειρο μου; Αυτό είναι το όνειρο μου ! Να είμαι μόνο μαζί του. Δε ζητάω κάτι άλλο. Μόνο αυτόν!

10.11.2015

Πάλι κοντά σου, προσπαθώ να βρω άκρη για το αιώνιο θέμα!

Είναι στιγμές, που με τυλίγει σαν ρίγος σε όλο μου το σώμα, η ανάγκη να τον αγγίξω, να τον αγαπήσω.. Έχω κουραστεί  χρόνια τώρα σε αυτό το διαμέρισμα, χωρίς κάποιο να μιλήσω. Το ξέρω, δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου να πολυμιλώ για τα δικά μου θέματα! Έζησα τη ζωή μου μέχρι τώρα βοηθώντας τους άλλους, συμβουλεύοντας και λύνοντας τα δικά τους θέματα. Ήθελα να γίνω ψυχολόγος, μα σπουδάζω διπλωματία και επιστήμη! Βαρέθηκα να είμαι διπλωμάτης και πολιτικός όμως! Δε θα καταφέρω ποτέ να καταπολεμήσω το σύστημα που ζούμε, το τόσο διεφθαρμένο. Ας μη ζω μέσα στην ουτοπία!

Δε θα το κουκουλώσω κι αυτό με ωραία λόγια, επιχειρήματα και λύσεις… Βρίσκω λύσεις για όλα και όλους εκτός από τον εαυτό μου..

Εμένα… Ποιος θα με βοηθήσει; Δε θέλω ποτέ να βγάλω προς τα έξω πως νιώθω ανήμπορη. Γεννήθηκα για να είμαι δυνατή και να αντέχω, σκέφτομαι.. Μα μετά καταβυθίζομαι όλο ένα και περισσότερο, σα να με τιμωρεί ο ίδιος μου εαυτός. Πάντα ήταν ο καλύτερος εχθρός μου, ο πιο αυστηρός μου κριτής.

Ένα χάδι, μια αγκαλιά, τα χείλη του, η μυρωδιά του. Ο τρόπος που με βλέπει, τα χέρια του, η ανάσα του!

Δε χρειάζεται καν να το σκεφτώ. Ξέρω πως έτσι είναι η αγάπη!  Τι άλλο δηλαδή μπορεί να με κάνει να το νιώσω περισσότερο; Να τρελαθώ για αυτόν και να με κλείσουν μέσα; Η Ευανθία της γειτονιάς θα καταλήξω; Μόνο αυτό μου έμεινε.. Φτάνει! Πρέπει να επικεντρωθώ κι εγώ στα μαθήματα και στο στόχο μου!

Στο υπόσχομαι θα προσπαθήσω να το ελέγξω περισσότερο και θα τα καταφέρω!

24.11.2016

Χάθηκα.. Αλλά είμαι ακόμα η Ευανθία Ευγενίου και θα με βρω! Δε με πτοούν εμένα οι δυσκολίες. Η απόσταση;;; Τι είναι η απόσταση όταν ο άλλος σημαίνει τόσα πολλά για σένα;  Έτσι όπως ήρθαν, έτσι θα φύγουν! Κοντοζυγώνουμε στο τέλος κι όλα θα πάρουν το δρόμο τους!

9.2.2017

Απόσταση από ότι αγαπάς περισσότερο! Κανείς δε μπορεί να καταλάβει τη σημασία αυτών των λέξεων, εάν δε βρίσκεται στη θέση σου. Δεν είναι μόνο η θέση και η κατάσταση όμως.. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με πολλούς άλλους, όμως να μη μπορούν καν να συναισθανθούν τι πάει να πει να βιώνεις την απόσταση. Αυτό εξαρτάται από τη βαρύτητα των συναισθημάτων που κουβαλά ο καθένας, από το πόσα νιώθει για τον σύντροφό του, από την αφοσίωση του προς αυτόν. Μα πάνω από όλα, από την αγάπη που νιώθει.

Και δε μιλάμε για την οποιανδήποτε αγάπη! Αν και το ξέρεις, πως αγάπες δεν υπάρχουν πολλές, για να μπορούμε να εξηγούμε τα συναισθήματα που εμπεριέχει, όμως έλα που κάποιοι νομίζουν πως αγαπάνε, ενώ στη πραγματικότητα έχουν πορευτεί σε μία σχέση που δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει.  Τίποτα απολύτως πέραν από τη δύναμη της συνήθειας, που καταπίνει το πάθος και την έλξη και στη θέση τους αφήνει προσποιητά χαμόγελα και ένα πεταχτό φιλί για την επισφράγιση της τυπικούρας ! Σε απόσταση λοιπόν ο ένας από τον άλλο, ο καθένας ζει για την πάρτη του και μόνο, χωρίς το αίσθημα του εγκλωβισμού, αλλά της απόλυτης ελευθερίας! Καταντήσανε οι σχέσεις εξ αποστάσεως να κρατάνε περισσότερο μόνο και μόνο γιατί αισθάνονται πως η απόσταση τους απεγκλωβίζει από την δέσμευση, με αποτέλεσμα όταν έρχεται η στιγμή να ξαναϊδωθούν, καταλήγουν να χωρίζουν από πίεση, ανία και ρουτίνα!

Για άλλου είδους αγάπη μιλάω! Για εκείνη που τη νιώθεις μια φορά και χάνεσαι, εξαφανίζεσαι μέσα της και πίστεψε με.. Αν χαθεί , θα χαθείς. Νόμος! Προέκταση σου έγινε, κομμάτι από πάνω σου! Υπάρχουν λοιπόν αγάπες σαν κι αυτές, που αν είναι αμφίδρομες, θα είναι ότι πιο ωραίο σου έχει συμβεί ποτέ!

Κάποιοι δε θα συμφωνήσουν μαζί μου, λέγοντας πως πρέπει να κρατάς πάντα κάτι και για σένα , ούτως ώστε όταν πληγωθείς, να καταφέρεις να σταθείς στα πόδια σου και πάλι ! Μα κι εσείς που νομίζετε πως κρατήσατε κάτι και για εσάς, δε θα το μάθετε ποτέ εώς ότου γίνει το αναπάντεχο! Οπόταν σταματήστε να σκέφτεστε και να βάζετε περιορισμούς στο μυαλό σας, γιατί η καρδιά δε θα σας ρωτήσει πότε κι ούτε θα αφήσει το μυαλό σας να αποφασίσει για αυτήν. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να το απολαύσετε και να αφεθείτε..

24.6.2017

Αγαπητό μου ημερολόγιο.. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΕΕΕΕ και θα μείνει!! Νομίζω πως κάπου εδώ θα πρέπει να πούμε αντίο! Σε ευχαριστώ για τη συντροφιά που μου κρατούσες τόσα χρόνια και για την αγάπη της συγγραφής που μου γέννησες! Αλλά, η έμπνευση μου, ήταν και θα είναι για πάντα άλλη!

Τίποτα δεν είναι γραφτό σε αυτό τον κόσμο! Εμείς φτιάχνουμε τη μοίρα μας κι εμείς τη γράφουμε! Εμείς κάνουμε τις σχέσεις να βγαίνουν και να αντέχουν, από την υπομονή, την ανάγκη, την αφοσίωση και την αγάπη που θα νιώσουμε για το σύντροφο μας! Κουράστηκα να βλέπω σχέσεις που δεν έχουν προβλήματα κι όμως χωρίζουν γιατί δεν πήγε καλά η μέρα τους! Οι σχέσεις δεν είναι ρούχα για να διαλέξετε ένα καινούργιο του χρόνου και να πετάξετε το προηγούμενο. Η σχέση είναι αφοσίωση και δοτικότητα. Πίστη και αληθινή αγάπη ! Πόσο λυπάμαι που τα εξευτελίσαμε όλα και πόσο χαίρομαι που ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε χωρίς αύριο!

Τα καταφέραμε αγάπη μου ! Είμαστε και πάλι μαζί, ενωμένοι όσο ποτέ. Ερωτευμένοι όσο ποτέ άλλοτε! Να κάνουμε όνειρα για το μέλλον!

8 χρόνια μαζί .. Κι εγώ..

«Εγώ για το μετά φοβάμαι.. Για εκείνη τη μέρα που δε θα είναι ο χωρισμός, η δική μας απόφαση. Βλέπεις, κάποιοι άλλοι το κάνουν με περίσσεια ευκολία. Έτσι, από μόνοι τους. Μα εγώ φοβάμαι αν σε ξαναβρώ. Ίσως σε κάποια άλλη ζωή, σε κάποιο συναπάντημα της φύσης, να είσαι κάπου εκεί να με περιμένεις. Κι εγώ σου το ορκίζομαι. Παντού θα σε ψάχνω..»   

10 χρόνια μαζί…

Σιγά σιγά, ξεκινάνε τα όνειρα μας να πραγματοποιούνται ! Μετά από δύο χρόνια συγκατοίκησης και όλα οργανώνονται! Ένας χρόνος μένει για τον γάμο που φανταζόμαστε. Σ’ αγαπώ κάθε μέρα και περισσότερο και θα σε αγαπώ αιώνια! Αιώνια μου έμπνευση.

«Αγέρες που ανασαίνουν πάνω από τη θάλασσά μου, ολόγιομα φεγγάρια που δε γίνονται ποτέ μισά. Ζεστασιά στον παγετώνα μου, η ωραιότερη ταραχή που αναστατώνει τη γαλήνη μου. Το πιο ήρεμο μου ξέσπασμα. Το φυλακτό που φοβάμαι, μπας και το χάσω. Κι είναι που δε ζω για μένα.. Κι είναι που είμαι εσύ. Σμίχτηκα τόσο που αν χαθείς, δε θα με βρει ποτέ..ΚΑΝΕΙΣ..»  E. Eυγενίου

Δική σου για πάντα..

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com