Ὁ Πληθυντικός Ἀριθμός

Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολύ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.

Πληθυντικός ἀριθμός
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.
Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός
καί μετά πληθυντικός:
οἱ φόβοι.

Οἱ φόβοι
γιά ὅλα ἀπό δῶ καί πέρα.
Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καί ἄκλιτη.

Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.
Ἡ νύχτα,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
γένους θηλυκοῦ,
ἑνικός ἀριθμός.

Πληθυντικός ἀριθμός
οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπό δῶ καί πέρα.
(Τό λίγο τοῦ κόσμου, 1971)

Κική Δημουλά

Στο παραμύθι που έχουμε πλάσει, βάλαμε τον έρωτα και τον φόβο εχθρούς. Ισχυριζόμαστε ότι η εμφάνιση του ενός, είναι η καταστροφή του άλλου. Ότι υπάρχει μόνο ένας νικητής.. Όμως αν κάτσεις να σκεφτείς, πες μου, υπήρξες ποτέ ερωτευμένος αλλά όχι φοβισμένος;

Συγγνώμη που θα καταρρίψω όλα όσα ήξερες μέχρι τώρα, αλλά ο έρωτας και ο φόβος δεν είναι εχθροί. Πάνε πακέτο, από την αρχή μέχρι το τέλος μίας αγάπης όσο προσωρινή ή μακροχρόνια και αν είναι αυτή. Όταν πρωτοερωτεύεσαι φοβάσαι την απόρριψη. Καθώς είστε μαζί φοβάσαι τον χωρισμό. Και ακόμα και όταν έρθει ο χωρισμός, φοβάσαι αυτό που σε περιμένει μετά. Ο φόβος και ο έρωτας είναι αλληλένδετα.

Το λάθος του ανθρώπου είναι, πως αντί να εκλαμβάνουμε τον φόβο ως σημάδι πως χρειάζεται να παλέψουμε περισσότερο για αυτό που αγαπάμε, το βλέπουμε ως έξοδο κινδύνου και τρέχουμε όσο πιο μακριά του γίνεται. Όμως δεν τρέχουμε μακριά από τον φόβο: τρέχουμε μακριά απ’ αυτό που αγαπάμε.

Ο έρωτας, γένος ‘ανυπεράσπιστου’ βασίζεται σε έμενα και σε εσένα. Είναι δημιούργημα δικό μου και δικό σου, μας ανήκει. Χωρίς εμάς, είναι αβοήθητο, κινδυνεύει να χαθεί. Ο φόβος, δεν αργεί να πολλαπλασιαστεί σε φόβους, αμέτρητους, από τους πιο ασήμαντους σε αυτούς που τρέμουμε μην υλοποιηθούν. Όσο αυξάνονται οι φόβοι, δυναμώνει ο έρωτας μας, αλλά ταυτόχρονα γίνεται πιο ευάλωτος και μας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, ενωμένους. Τη στιγμή που ένας από τους δύο πάψει να φοβάται για τον άλλον, θα είναι η στιγμή που ο έρωτας μας θα σβήσει.

i.pinimg.com

Αυτό που καταστρέφει τον έρωτα δεν είναι ο φόβος. Είναι η δειλία. Βίος βίου δεόμενος ουκ έστιν βίος. Σε μετάφραση, η ζωή που φοβάται τη ζωή δεν είναι ζωή. Αν στόχος της ζωής σου είναι να ξεγελάς τον φόβο κάθε φορά, για να γλιτώσεις την πίκρα και τον πόνο, θα ζήσεις μία μίζερη ζωή να παλεύεις το αναπόφευκτο. Όπως γνωμάτευσε ο αγαπημένος Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ‘οι δειλοί πεθαίνουν πολλές φορές πριν το θάνατό τους’. Ο φόβος, ο πόνος, η αγωνία είναι μέρος της ζωής μας δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτά. Αν επιθυμείς να βιώσεις τη χαρά, την αγάπη και να ολοκληρωθεί η εσωτερική σου πραγμάτωση, χρειάζεται να πονέσεις. Χρειάζεται να φοβηθείς.

64.media.tumblr.com

Έσθ’ όπου το δεινόν εύ. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο φόβος είναι καλό πράγμα. Στη δική μας περίπτωση, ο φόβος υπάρχει για να μας υπενθυμίζει πως αυτό που έχουμε με κάποιον άνθρωπο είναι αληθινό, και αξίζει να προσπαθήσουμε και να πονέσουμε για αυτό. Στη χειρότερη των περιπτώσεων θα φύγεις με ένα μάθημα. Αλλά ποτέ, νικημένος, μόνο νικητής.

Disclaimer: Σε καμία των περιπτώσεων το παραπάνω κείμενο δεν αναφέρεται στο φόβο για τη σωματική μας ακεραιότητα και τη ψυχική μας γαλήνη.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: pinterest.com