Οι αρθρογράφοι του Beezdom, δοκιμάζονται ξανά! Αυτή τη φορά προκλήθηκαν από ένα άλλο αρθρογράφο να γράψουν μία φανταστική, λογοτεχνική ιστορία από τον τίτλο ενός τραγουδιού. Η Φιλιώ Χαραλάμπους προκάλεσε την Κορίνα Παπαδοπούλου να γράψει μία ιστορία από το τραγούδι «Ανάβεις φωτιές» της Δέσποινας Βανδή.

Για να δούμε Κορίνα, can you bee a story writer?

Έρωτας. Τι είναι άραγε; Ποια είναι αυτή η δύναμη που έχει και μπορεί να κάψει ολοσχερώς τους πάντες στο πέρασμα του; Έρχεται ξαφνικά στην ζωή σου, σε ανεβάζει στα ουράνια και ξαφνικά σε αφήνει από εκεί ψηλά. Η διαδρομή προς το έδαφος είναι ελεύθερη πτώση, με την διάφορα πως δεν υπάρχει αλεξίπτωτο για να κάνει την προσγείωση πιο ομαλή.

Έτσι ακριβώς έγινε και στην ιστορία μας. Δυο άνθρωποι που εξωτερικά ήταν τόσο διαφορετικοί μα ίδιοι στην ψυχή. Η πρώτη τους γνωριμία ήταν ένα δειλό μήνυμα σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ένα μήνυμα που υποδήλωνε θαυμασμό. Έπειτα από εκείνο το πρώτο μήνυμα  ακλούθησαν χιλιάδες. Στην αρχή δειλά, μα δεν άργησαν να καταλάβουν πως υπήρχε μια αμοιβαία έλξη μεταξύ τους. Κάτι που καλά, καλά ούτε οι ίδιοι καταλάβαιναν πως ήταν δυνατόν.

Η καλημέρα, η καληνύχτα και μια γλυκιά κουβέντα ήταν τα πάντα για την καθημερινότητα της Νεφέλης, μιας κοπέλας που μπήκε σε αυτή την ιστορία εξ αρχής ως αστείο, δίχως να ξέρει πως αυτό, το συγκεκριμένο αστείο είναι γεμάτο πόνο και δάκρυα. Γεμάτο βράδια που δεν έλεγαν να ξημερώσουν. Γεμάτο λέξεις, κείμενα και λόγια αγάπης, έρωτα και πόνου. Από την άλλη ο Μάνος, ο αποδέκτης αυτού του έρωτα. Ένας άντρας μπερδεμένος, ανάμεσα σε δυο γυναίκες. Ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω. Στην επιθυμία και στην απαγόρευση. Ενός άντρα που μόλις άκουγε τη φωνή της Νεφέλης ξεχνούσε τα πάντα. Ήταν  εκείνη η φωνή που τον έκανε να μην ξέρει ποιος και που είναι. Που σαν άλλη Σειρήνα,  τον έκανε να μην μπορεί να συγκεντρωθεί σε κάτι άλλο, πέρα από εκείνη.

Κάποιες φορές όμως όσο δυνατή κι αν είναι η έλξη, όσο μεγάλη κι αν είναι η φωτιά του πάθους που καίει τα κορμιά και τις ψυχές των ερωτευμένων, αυτοί δεν καταλήγουν μαζί. Μπαίνουν πίσω από τα πρέπει, φοβούμενοι τη δύναμη και την ένταση του έρωτα τους. Την δύναμη αυτής της ανεξήγητα μεγάλης έλξης. Όλοι το έβλεπαν. Όταν υπήρχε ο ένας στην ζωή του άλλου χαμογελούσαν ολόκληροι. Τα μάτια τους έλαμπαν. Οι φίλοι τους, τους πείραζαν με αυτά τα γνωστά αστεία κι εκείνοι ήταν εκεί ευτυχισμένοι. Περιμένοντας καθημερινά ο ένας το μήνυμα του άλλου. Όταν όμως ήταν χώρια, όλα σκοτείνιαζαν. Σαν τον χειμωνιάτικο ουρανό που τα μαύρα σύννεφα τον πολιορκούν. Σαν την φουρτουνιασμένη θάλασσα, που μαυρίζει μόλις έρχεται η αναταραχή. Να λένε σε όλους αυτό το κλασικό και κοινότυπο «είμαι καλά» μα η ψυχούλα τους να ουρλιάζει, να σπαράζει και να φωνάζει πως δεν είναι.

Νεφέλη και Μάνος. Δύο ερωτευμένοι, που ήταν όμως εγωιστές. Που δεν τόλμησαν να παλέψουν ενάντια σε όλα για αυτά που ένιωθαν. Η Νεφέλη κράτησε για πάντα κρυφό πόσο πολύ τον αγάπησε. Δεν τόλμησε ποτέ να το ξεστομίσει. Να το παραδεχτεί. Όχι από φόβο αλλά από εγωισμό, μην και του δώσει την «ικανοποίηση» πως τον αγάπησε μια κοπέλα που εκείνος δεν ένιωσε ποτέ κάτι πραγματικό. Αυτό βέβαια ήταν χαραγμένο στο μυαλό της Νεφέλης γιατί η αλήθεια ήταν διαφορετική. Ο Μάνος ανάμεσα σε δυο επιλογές. Ανάμεσα σε μια ζωή εύκολη, στρωτή και σε έναν έρωτα τρελό. Δίχως λογική. Να φτάνει καθημερινά στα όρια του, μα κάθε φόρα να ψάχνει για γαλήνη στην φωνή της. Δύο νέοι που θα θυμούνται για πάντα ο ένας τον άλλο. Δύο άνθρωποι που πόνεσαν όσο κανείς ο ένας τον άλλο. Που άναψαν φωτιά ο ένας στην καρδιά του άλλου, ως που αυτή η φωτιά τους έκαψε.   

Και τώρα; Τι απέμεινε από αυτό τον έρωτα; Απολύτως τίποτα, μονάχα στάχτες. Σαν φλόγα ήταν ο Μάνος στην ζωή της Νεφέλης. Πέρασε και την έκαψε ολοσχερώς. Η φωτιά του έρωτα είναι ύπουλη, στην αρχή σε χαλαρώνει, σε ξεγελάει με τη ζεστασιά της. Τόσο ώστε να μην μπορείς να αντιδράσεις μόλις νιώσεις πως αρχίζεις να καίγεσαι. Έπειτα δεν μένει τίποτα. Λόγια, γέλια, αγκαλιές τόσο ποθητές, στιγμές, έρωτας, δάκρυα, πόνος, ευτυχία και δυο ζωές. Όλα τους στάχτη. Πλέον μακριά ο ένας από τον άλλο προσπαθώντας σαν φοίνικες από τις στάχτες του έρωτα τους να αναγεννηθούν.

[zombify_post]

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: dq1eylutsoz4u.cloudfront.net