Ζούμε τη ζωή μας σαν ένα παιχνίδι με πόρτες, μυστικά περάσματα και ατέλειωτους διαδρόμους. Φαντάσου πως βρίσκεσαι σε ένα πλατύ διάδρομο που δεξιά και αριστερά το μόνο που υπάρχει είναι κάτι πόρτες. Ας υποθέσουμε πως η κάθε πόρτα αναπαριστά μια ευκαιρία. Ποια πόρτα θα διακρίνεις εσύ; Ποια πόρτα θα ανοίξει για σένα; Είναι αυτή η σωστή; Αν το πεπρωμένο σου δεν ήταν αυτή που διάλεξες; Αν πίσω από κάθε πόρτα κρύβεται το ίδιο πράγμα, η ίδια ακριβώς ιστορία; Τότε τι γίνεται; Τελικά, ίσως η επιλογή μας να μην θεωρείται και τόσο «επιλογή μας»;

 Πολλές φορές ζούμε τη ζωή μας στηριγμένοι σε πιθανότητες οι οποίες καθορίζουν την έκβαση αυτής και συνεπώς του εαυτού μας. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ σου τι θα γινόταν αν διάλεγες κάτι άλλο από αυτό που έχεις ήδη διαλέξει; Το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας σου πιστεύεις θα είναι το ίδιο; Εσύ πιστεύεις πως θα παραμείνεις το ίδιο άτομο; Τελικά, μια στιγμή, η στιγμή της επιλογή σου είτε αυτή την καθορίζεις εσύ είτε οι περιστάσεις, μπορεί όντως να τα αλλάξει όλα;

Μια μικρή κίνηση σου μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου ολάκερη. Σκέψου κάτι οτιδήποτε που φαίνεται μικρό κι όμως δεν είναι. Για παράδειγμα, έχεις επιστρέψει από τη δουλειά και αφήνεις τα κλειδιά του οχήματος σου πάνω στην τραπεζαρία. Περνά μια ώρα και εσύ πρέπει να φύγεις. Έχεις ξεχάσει όμως που έβαλες τα κλειδιά σου γιατί δεν τα βρήκες εκεί που τα τοποθετείς συνήθως, στο σαλόνι. Περνάνε 20 λεπτά και συ ακόμα είσαι στο σπίτι και προσπαθείς να τα βρεις. Έχει περάσει μια ώρα, έχεις χάσει το ραντεβού σου και για τα κλειδιά ούτε λόγος. Αποφασίζεις, λοιπόν, να απασχολήσεις το μυαλό σου με λίγη τηλεόραση μέχρι να σου περάσουν τα νεύρα αφού το ραντεβού σου πάει χάθηκε∙ όλα πήγαν στράφι.

 Να σου τώρα στην τηλεόραση αυτός ο εκκωφαντικός ήχος της βραδινής ενημέρωσης∙ ειδήσεις το αγαπημένο σου. Ξαφνικά, η γκρίνια σου και αυτό το παραπονιάρικο ύφος που κουβαλούσες μέσα σου όλη αυτή την ώρα έχει παραμορφωθεί σε μια έκφραση που έκρυβε φόβο, τρόμο και μια στάλα ανακούφισης. Το αφεντικό σου, ναι με αυτόν που είχες το ραντεβού, βρέθηκε στο γραφείο του δεμένος, φιμωμένος και ληστεμένος. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει όχι η κάθε μέρα αλλά η κάθε σου μικρή κίνηση, η κάθε σου μικρή στιγμή.    

Το «αν» είναι ένας σύνδεσμος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει το χρόνο, το αποτέλεσμα, τον σκοπό και αυτό στο οποίο εγώ θα επικεντρωθώ, την υπόθεση. Δυο ανεξάρτητα γράμματα που αν τα τοποθετήσεις μαζί το ένα δίπλα στο άλλο, το αποτέλεσμα έχει την δύναμη να σε ακολουθεί και να σε στοιχειώνει για το υπόλοιπο της ζωής σου. Φυσικά, αν εσύ δεν επιτρέψεις να σε διαπεράσει και να σε επηρεάσει, τότε δεν θα γίνει. Όμως εδώ υπάρχει μια προϋπόθεση… μόνο αν.    

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com