Συζητάς. Συζητάς μέχρι ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου να υποχωρήσει και να δεχτεί τα δικά σου θέλω και να βάλει τις δικές σου ανάγκες πάνω από τις δικές του. Γιατι να το κάνει αυτό; Διότι μόνο εσύ μετράς σε αυτή τη σχέση. Εσύ εσύ εσύ… Ο αρρωστημένος εγωισμός σου δεν σε αφήνει να δεις πέρα από την μύτη σου. Πώς να δεχτείς ότι ΙΣΩΣ και να μην έχεις δίκαιο αυτή τη φορά, ίσως να κάνεις και λάθος. Λέω ίσως (εντελώς απίστευτο για σενα).

Η μάχη με τον εγωισμό σου είναι σκληρή. Φαίνεται όμως να σε κερδίζεις  κάθε φορά και να σε χάνεις την ίδια ακριβώς στιγμή.

Τον ακούς. Τον ακούς να σου λέει τι σκέφτεται, τι θέλει, τι ζητά από τον άνθρωπο που έχει δίπλα του και εσύ δεν ακούς. Δεν προσπαθείς καν να ακούσεις, να καταλάβεις τι ακριβώς ζητά από εσένα και αν είσαι διατεθειμένος  να το δώσεις. Λες απλά τα δικά σου. Θες να περάσει το δικό σου με κάθε κόστος. Δεν σε νοιάζει πως, σε νοιάζει να περάσει το δικό σου όμως.

Δεν σε νοιάζει αν ο άνθρωπος απέναντι σου σιγά σιγά απομακρύνεται από εσένα. Εξαφανίζεται. Όχι δεν σε ενδιαφέρει. Καθόλου. Μόνο το δικό σου.

Σου εξηγεί, του εξηγείς. Ατελείωτες λέξεις βγαίνουν αφιλτράριστα από τα στόματα και των δύο. Καταλήγεις εσύ στο δωμάτιο και αυτός στο σαλόνι. Σιωπή. Ξανά πάλι τα ίδια χωρίς να σε ακούει, χωρίς να τον ακούς. Περνάει από το μυαλό σου σε μία στιγμή θυμού να θες να φύγεις από αυτή την σχέση. Να το τελειώσεις  χωρίς να σε νοιάζουν οι συνέπειες, χωρίς να σε ενδιαφέρει αν θα τον χάσεις.

Και όμως καταβάθος σε ενδιαφέρει, γι΄ αυτό εξακολουθείς να συζητάς. Συζητάς γιατί παλεύεις για κάτι. Τι διαπραγματεύεσαι όμως; Την δική σου ευτυχία ή την δική του;  Ή και των δύο; Μόνο αυτό θα έπρεπε να έχεις στο μυαλό σου όταν τον αγαπάς, την ευτυχία του. Γιατί όταν είναι αυτός ευτυχισμένος θα είσαι και εσύ. Και εκεί που πας να λογικευτείς και να κάνεις πίσω για χάρη κάποιου που θέλεις να είναι στην ζωή σου, γιατί εσύ τον επέλεξες, εκεί που αρχίζεις να συνειδητοποιεις ότι ίσως να αξίζει τον κόπο να υποχωρήσεις για το καλό και των δύο σας… εκεί ακριβώς ξεκινάς την συζήτηση με το ‘’Εγώ.

Εγώ θέλω.. Εγώ, εγώ, εγώ.

Και εκεί ακριβώς τελειώνει και η συζήτηση. Τελειώνουν όλα.

Και που καταλήγετε;

Πουθενά!!!