Ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που έχεις απλώς και μόνο επειδή είσαι άνθρωπος. Είναι η αρχή του σεβασμού και της αξιοπρέπειας του κάθε ατόμου που δικαιούται να έχει ανεξάρτητα από το ποιος είναι και που γεννήθηκε.

Σήμερα λοιπόν αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας 5 συγκλονιστικές ταινίες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξία της ελευθερίας. Είναι συγκλονιστικές όχι μόνο επειδή θίγουν κοινωνικά θέματα, αλλά επειδή πρόκειται για πολυβραβευμένες ταινίες που απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές τόσο από τους κριτικούς κινηματογράφου, όσο και από το απλό κοινό. Είναι αυτές οι ταινίες που εγώ χαρακτηρίζω αριστουργήματα, γιατί με αναγκάζουν να ξυπνήσω, να σκεφτώ, να νιώσω και να πω ότι ίσως αυτός ο κόσμος να γινόταν καλύτερος αν απλώναμε το χέρι δίπλα μας.

1.12 χρόνια σκλάβος (2013)

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Σόλομον Νόρθαπ (Τσιούετελ Έτζιοφορ), ενός μαύρου αναγνωρισμένου μουσικού προ του Εμφυλίου Πολέμου, ο οποίος απήχθη με δόλο και πουλήθηκε ως σκλάβος στο Νότο. Βρέθηκε αντιμέτωπος με τη σκληρότητα ενός παρανοϊκού σωματέμπορα και ενώ υπέφερε τα πάνδεινα για 12 ολόκληρα χρόνια, αγωνίστηκε για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του. Κατά τη διάρκεια του μακροχρόνιου Γολγοθά του θα γνωρίσει έναν Καναδό ρεφορμιστή (Μπραντ Πιτ) που θα του αλλάξει για πάντα τη ζωή. Μέσα από τη σκηνοθετική αφηγηματική ματιά του Στιβ Μακ Κουίν βλέπουμε μια ταινία-μάθημα ανθρωπιάς που καταδικάζει το φασισμό πάνω στο υπέρτατο ανθρώπινο δικαίωμα, την Ελευθερία!

Απέσπασε 3 χρυσά αγαλματίδια στις κατηγορίες: Καλύτερη Ταινία, Διασκευασμένου Σεναρίου και Β’ γυναικείου ρόλου για τη Λουπίτα Ναΐονγκο.

2. Ο Πιανίστας (2002)

Ένα σπαρακτικό δράμα, μία αριστουργηματική αφήγηση και παράλληλα μια κατάθεση ψυχής του σκηνοθέτη Πολάνσκι, ο οποίος μέσα από τη ταινία αυτή εξερεύνησε τις Πολωνικές του ρίζες και τα παιδικά του βιώματα.

Πολωνία 1939. Ένας κορυφαίος Πολωνοεβραίος πιανίστας μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου βρίσκεται έγκλειστος σε γκέτο στη Βαρσοβία, αντιμετωπίζει το συνεχή εξευτελισμό και μαθαίνει να ζει με τη σκιά του θανάτου. Αφού καταφέρνει να αποφύγει τη μοιραία μεταφορά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, κρύβεται στα ερείπια της βομβαρδισμένης πόλης και εκεί γίνεται μάρτυρας άπειρων φρικαλεοτήτων με τη μουσική να φαντάζει η μόνη του ελπίδα για ζωή. Ένας ύμνος ανθρωπιάς, όπου μας διδάσκει ότι η αξιοπρέπεια και η ακεραιότητα του καθενός από μας, μπορούν να διατηρηθούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Η ταινία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών με τον Χρυσό Φοίνικα ενώ στα Όσκαρ απέσπασε 3 χρυσά αγαλματίδια στις κατηγορίες: Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Α’ Ανδρικού ρόλου με τον Έντριαν Μπρόντυ να γίνεται ο νεαρότερος ηθοποιός στην ιστορία των Όσκαρ που κέρδισε στη κατηγορία αυτή.

3. Καπερναούμ (2018)

Μια σκληρή και ταυτόχρονα ωμή ταινία για τη ζωή των εγκαταλελειμμένων και ταλαιπωρημένων ανθρώπων στις γειτονιές της Βηρυτού. Ο 12χρόνος Ζάιν  βρίσκεται στη φυλακή επειδή επιτέθηκε σε κάποιον με μαχαίρι. Όταν παρουσιάζεται στο δικαστήριο ανατρέπει τη δίκη και μηνύει τους γονείς του επειδή τον έφεραν στο κόσμο. Η σκηνοθέτης Nadine Labaki επιλέγει να αναθέσει τους βασικούς ρόλους σε άτομα των οποίων οι προσωπικές ιστορίες μοιάζουν με αυτές των χαρακτήρων που υποδύονται. Τα ανατριχιαστικά πλάνα της Βηρυτού σε συνδυασμό με τη συγκλονιστική μουσική του συζύγου της Labaki, Khaled Mouzanar αποκαλύπτουν την ανθρώπινη εξαθλίωση και τη φτώχεια, ενώ καταφέρνουν να μας φέρνουν αντιμέτωπους με μια πραγματικότητα που δυστυχώς πολλοί αγνοούμε και λίγοι αντέχουμε να παραδεχτούμε. Πιστέψτε με, επιβάλλεται να την δείτε!

4. Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ (2016)

Ένας εξηντάρης ξυλουργός, ο Ντάνιελ Μπλέικ παθαίνει ένα οξύ καρδιακό επεισόδιο εν ώρα εργασίας και έτσι αναγκάζεται να σταματήσει τη δουλειά του και να αναζητήσει ένα επίδομα αναπηρίας. Η γραφειοκρατία και η αδιαφορία των ανθρώπων θα του δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο τη ζωή και θα προσπαθήσουν να τον αναγκάσουν να σταματήσει τον αγώνα του.

Υπάρχουν στιγμές στο φιλμ που θα σε κάνουν να εξοργιστείς με την κοινωνική αδικία, ενώ σε πολλά σημεία ίσως και να ταυτιστείς με τον ήρωα που τα βάζει με τα συστήματα ενός αδηφάγου κράτους που δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες του επί ίσοις όροις. Ένας ύμνος στην ανθρώπινη αλληλεγγύη που σίγουρα θα σας «αφυπνίσει».

Η ταινία απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 2016.

5. Σέλμα (2014)

Η ιστορία εκτυλίσσεται το 1965 και πραγματεύεται τη διεκδίκηση του δικαιώματος ψήφου ολόκληρης της Αφροαμερικανικής κοινότητας σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες με μπροστάρη τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Η ταινία Σέλμα είναι από τις ταινίες που μυρίζουν Όσκαρ από χιλιόμετρα διότι καταφέρνει να συνδυάσει ιστορικά γεγονότα, βιογραφικά στοιχεία, ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιώματα μειοψηφίας. Μια αριστοτεχνική ταινία που οφείλει το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας της στον πρωταγωνιστή Ντέιβιντ Ογιελόβο και στις εξαιρετικές μουσικές επενδύσεις της (Bob Dylan, Fink,κλπ). Δεν λαϊκίζει και δεν ωραιοποιεί τους χαρακτήρες, αντίθετα τους αποδίδει με ρεαλισμό και ιστορική πιστότητα κι αυτό, φίλε αναγνώστη, είναι ένας σοβαρός λόγος για να δεις τη ταινία και να μάθεις πως ψηφίστηκε ο νόμος περί πολιτικών δικαιωμάτων για να μπορούμε σήμερα να μιλάμε για εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων.

Δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ στις κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας και καλύτερου τραγουδιού καθώς και μία Χρυσή σφαίρα για τη δεύτερη κατηγορία.

Φίλοι αναγνώστες πιστέψτε με αξίζει να τις δείτε όλες έστω και 1 φορά στη ζωή σας.

Θα συγκινηθείτε, θα νιώσετε ένα κόμπο στο στομάχι, μα σίγουρα στο τέλος θα σας κάνουν να αναλογιστείτε τι θα μπορούσαμε εμείς να κάνουμε για να αλλάξουμε το δικό τους αλλά και το δικό μας αύριο έτσι ώστε να ζούμε ενωμένοι και ίσοι σε ένα κόσμο ονειρικό για όλους…

Δεν θα σου πω Καληνύχτα Κεμάλ,

γιατί αυτός ο κόσμος μπορεί και να αλλάξει κάποτε…

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: lifo.gr, press.ert.gr, clickatlife.gr, lifo.gr