Loading

5 μικρές αλήθειες πίσω απ’ τους στίχους!

Είναι εκείνες οι κενές ώρες που έχεις βαρεθεί τον αντίλαλο της σκέψης σου μα η κούραση δε σου αφήνει περιθώρια ευρηματικότητας, που βάζεις το playlist στο repeat και κοιτάζεις το ταβάνι. Κι είναι κάτι τέτοιες στιγμές που ανακαλύπτεις αλήθειες κρυμμένες στους στίχους. Στίχους που ούτε καν θυμάσαι πόσες φορές άκουσες και τραγούδησες μηχανικά, μα ποτέ δεν εννόησες.  Έχω μια μανία από παιδί να τους ψάχνω τέτοιους στίχους. Να τους βρίσκω, να τους γράφω για να μπορώ να επιστρέφω να τους διαβάζω. Λίγο που με παρασέρνει ο λυρισμός, λίγο που ψάχνω ακόμα να αυτοπροσδιοριστώ. Βλέπω μίαν κάποια αντανάκλαση του εαυτού μου.

1.«Την καρδιά μου διπλωμένη στην τσέπη του μπλου τζιν σου θα τη βρεις» (Μη Βιαστείς, Πάνος Μουζουράκης)

Δεν είναι τόσο απλή η αγάπη; Σαν μια καρδιά ξεχασμένη στο μπλου τζιν σου. Την άφησα εκεί να μη σε ενοχλεί, μα να ξέρεις πως υπάρχει. Να βρίσκεται πάντα μαζί σου, μα να μην τη βλέπουν όλοι. Και δεν περιμένω κάτι. Στην άφησα, γιατί εκεί ήθελα να βρίσκεται. Κι αν εσύ πότε νιώσεις έτοιμος να την αξιοποιήσεις, εκεί είναι, τόσο κοντά σου, στην τσέπη του μπλου τζιν σου. Πάντα εκεί ήταν.

2. “Cause I’d love to feel loved but I can’t the rejection, I hide behind my jokes as a form of protection. I thought I was close but under further inspection it seems I ‘ve been running the wrong direction.” (The wrong direction, Passenger)

Μου αρέσει να αγαπιέμαι αλλά δεν μπορώ την απόρριψη. Θέλω να κερδίζω χωρίς τις πιθανότητες του «να χάνω». Θέλω την πίτα ολόκληρη, θέλω και το σκύλο χορτάτο. Επιμένω να προσπαθώ για τα λάθος πράγματα με τους λάθος τρόπους κυρίως υποκινούμενη από λάθος κριτήρια. Και επιμένω να απορώ πως βρέθηκα σ’ αυτό το σημείο όταν αδυνατώ να αντιληφθώ ότι καθ΄ όλη την πορεία όδευα προς την λάθος κατεύθυνση. Δεν είναι κριτήριο πόσο ευχαριστιέται ο  Α ή ο Β αν κανένας από τους δύο δεν ταυτίζεται μ’ εμένα. Οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί χωρίς αυτό το κριτήριο με έχει ήδη βάλει στην αντίθετη λωρίδα. Κι ενώ το καταλαβαίνω εξακολουθώ να παραμένω πιστή στα λάθη μου. Κι αν κρυφτώ πίσω από το σαρκασμό μου για να προστατευτώ, θα μπορέσω να σας πείσω πως όλα καλά. Ίσως και όχι.

3. «Είμαστε θαύματα, θαύματα φτιαγμένα από τραύματα.» (Δεν είπες κάτι, Παυλίνα Βουλγαράκη)

Κι όντως αυτό είμαστε, θαύματα, θαύματα φτιαγμένα από τραύματα. Με όλα τα λάθη μας, με όλα τα πάθη μας. Τις πτώσεις μας τις μεγάλες. Με όλα όσα μας έφθειραν. Τα παιδιά με τα γδαρμένα γόνατα που μεγάλωσαν. Που συνήθισαν την πραγματικότητα να τους  τσακίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα σαν σε συνταγή από γιατρό για να μην ανακτήσουν ποτέ πλήρως το χαμένο ηθικό τους. Και κατά ένα περίεργο τρόπο στεκόμαστε ακριβώς εδώ. Χωρίς ίχνος να μη χάσουμε από το ύψος μας. Να δίνουμε τις μάχες μας μία προς μία. Να μη χαριζόμαστε σε κανένα. Γιατί στο τέλος της μέρας τα τραύματα είναι που μας καθορίζουν θαύματα.

4. «Σ’ έβλεπα απ’ το πλάι κι έλεγα γελάει και σήμερα. Τ’ άγρια ξεγελάει που ‘ρθανε να διώξουνε τα ήμερα.» (Συναυλία, Χάρις Αλεξίου)

Δεν είναι αυτό το σημαντικό στο τέλος της μέρας; Να βλέπεις τον άλλο να γελάει. Ακόμα και τις δύσκολες μέρες. Κυρίως τις δύσκολες μέρες. Να σταματάς το χρόνο εκεί για λίγο. Σ’ αυτή τη μικρή στιγμή που ξέκλεψες από κείνον. Σ’ αυτό το κλάσμα δευτερολέπτου που κοίταξες ασυναίσθητα κι έπιασες ένα χαμόγελο. Κι ανακουφίζεσαι που ξέρεις πως υπάρχει αυτό το χαμόγελο. Που ξέρεις πως δεν είναι βεβιασμένο. Που ξέρεις πως βρίσκει τον τρόπο να ξεγελάει τα άγρια. Που ξέρεις ότι είναι καλά. Γιατί εξ’ αρχής εσύ μόνο αυτός ήταν ο στόχος σου. Κι αν μπορεί να γελάει όλα τ’ άλλα μοιάζουν ήδη πιο εύκολα.

5. «Τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου, γιατί δε φόρεσες ανάποδα τα ρούχα.» (Μέλυδρον, Πυξ Λαξ)

Είναι ο στίχος που με πιάνει το παράπονο άμα τον ακούω. Είναι δύσκολο να είσαι το άσπρο σε ένα κόσμο φτιαγμένο για τα μαύρα. Πόσο μάλλον να είσαι ο ηθικός σε ένα κόσμο για ανήθικους. Δε σε δείχνουν γιατί πράττεις λάθος, σε δείχνουν γιατί δεν μπορούν να ανεχτούν  ότι πράττεις σωστά. Περιμένουν να τους μοιάσεις για να μπορούν να αντέξουν τους εαυτούς τους. Υποσημείωση, δε σε δείχνουνε οι ξένοι, σε δείχνουνε στο σπίτι σου. Ίσως απ’ όλα πιο πολύ αυτό να σε πειράζει.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: diodelsesso.net

svg

What do you think?

Show comments / Leave a comment

Leave a reply

svg
Quick Navigation
  • 01

    5 μικρές αλήθειες πίσω απ’ τους στίχους!