Λίγο η επιστροφή στην πόλη, λίγο κάτι ξεχασμένα καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα στο Κάβο Γκρέκο λίγο ο απειλητικός χειμώνας, δε θέλει πολύ για να αναθεωρήσουμε τι πραγματικά μας κάνει ευτυχισμένους, τι μας ηρεμεί βαθιά και τι πρέπει να κρατήσουμε σαν εφόδιο και κίνητρο για τις μέρες που έρχονται.
Έχοντας λίγο παραπάνω χρόνο και όρεξη το καλοκαίρι, επιχείρησα να ανακαλύψω τον κόσμο της ποίησης. Η ποίηση ανέκαθεν είχε μια μυστηριακή, ευεργετική ιδιότητα να απαλύνει τις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου, κάνοντας τη σκέψη και τις ιδέες του να μοιάζουν πιο υπαρκτές από ποτέ.
Ένα ποίημα είναι κάτι πολύ προσωπικό και εξατομικευμένο. Γεννά διαφορετικά πράγματα στον καθένα ανάλογα με την ηλικία του, τον χαρακτήρα του, τα βιώματα του, τα όνειρα του, τις εμμονές του, το βλέμμα του, τον τρόπο που αγγίζει, τον τρόπο που μυρίζει.
« Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις »
Κ.Π. Καβάφης
Το παραπάνω απόφθεγμα ήταν απλά η αρχή. Διαβάζοντας ακόμα και ελάχιστα κομμάτια (αναλογικά με το έργο των Ελλήνων ποιητών), αναθεωρείς αξίες, αλλάζεις οπτική γωνία, θέτεις προτεραιότητες, ωριμάζεις.

be2live.gr
Έτσι κι εγώ, μέσα από κάποιες δειλές αναγνώσεις του ποιητικού έργου του Καβάφη, πήρα τα εξής 5 σημαντικά μαθήματα για τη ζωή.
1.Τον φόβο σου μόνο εσύ μπορείς να τον θρέψεις και μόνο εσύ μπορείς να τον καταστρέψεις. Τα τέρατα ζουν μέσα σου και στο χέρι σου είναι μόνο αν θα τα αφήσεις να μεγαλώσουν ή όχι. Ή, όπως λέει και ο Καβάφης, «Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου».
2. Οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου να είναι λίγοι και καλοί. Μην αναλώνεσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα, που σε μειώνουν, που δε θέλουν το καλό σου, που δεν ξέρουν να δίνουν. Μην εξαντλείσαι «μέσα στην πολλή συνάφεια του κόσμου».
3. Αυτά που δεν λες, αυτά που δεν ζεις, αυτά που δεν θες να παραδεχθείς ούτε στον εαυτό σου, τα απωθημένα και τα καταπιεσμένα σου ένστικτα, είναι αυτά που θα έρθουν μια μέρα και θα σε εκδικηθούν, θα σε πνίξουν. Μην καταπιέζεις τον εαυτό σου, μην δημιουργείς αδιέξοδα εκεί που δεν υπάρχουν.
4. Δεν έχουν σημασία μόνο αυτά που ζήσαμε. Ίσως μεγαλύτερη σημασία έχουν αυτά που δεν ζήσαμε. Οι έρωτες οι ανεκπλήρωτοι, όλα τα σ ’αγαπώ που τσιγκουνευτήκαμε, όλα τα σώματα που αγγίξαμε μόνο νοητά, όλα τα χείλη που ονειρευτήκαμε αλλά φοβηθήκαμε να φιλήσουμε. Ίσως τα «όχι» μας μας έκαναν αυτό που είμαστε, όχι τα «ναι» μας.
5. Το να παραδεχθούμε ότι κάτι πέθανε, ότι έκανε τον κύκλο του, ότι δεν είναι πια ό,τι ήταν, ότι το χάσαμε για πάντα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η μόνη λύση είναι, όμως, να αποχαιρετήσεις αυτό που φεύγει «σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος». Τουλάχιστον «σαν». Μέχρι να γίνεις θαρραλέος.

elculture.gr
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: cdn1.neoskosmos.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment