Ας συζητήσουμε για ένα θέμα το οποίο υφίσταται και υπήρξε ανέκαθεν μείζονος σημασίας.

Είναι ένα θέμα το οποίο όλοι μας το προσπερνούμε και το διαχειριζόμαστε επιφανειακά, είτε επειδή πέρασε και νομίζουμε πως τώρα είμαστε ασφαλείς, είτε επειδή νομίζουμε πως έχουμε κάποια υπερδύναμη και νιώθουμε πως τίποτα δε μπορεί να μας αγγίξει, είτε επειδή η παχυδερμία μας είναι τόσο μεγάλη, που ότι κι αν συμβαίνει γύρω μας δεν μας ενδιαφέρει, γιατί πολύ απλά δεν προσφέρουμε το παραμικρό στον πλανήτη στον οποίο συνυπάρχουμε.

Θα συζητήσουμε λοιπόν για τα φυσικά φαινόμενα. Γι’ αυτά τα φαινόμενα που άφησαν το στίγμα τους σε αυτή τη γη, έγραψαν ιστορία και μας έκαναν (κάποιους) να συλλογιστούμε, να αναρωτηθούμε προς τα πού βαδίζουμε και να συνειδητοποιήσουμε το πόσο μικροί και ασήμαντοι είμαστε. Γιατί ναι, ο πλανήτης χωρίς εμάς μπορεί να ζήσει. Εμείς όμως χωρίς αυτόν δεν υπάρχουμε. Για κάποιους όλα αυτά θα είναι πάντα ψιλά γράμματα. Για κάποιους άλλους όμως που έχουν την ενσυναίσθηση και την ευθύνη της ύπαρξης τους σε αυτό τον κόσμο, είναι ένα κίνητρο για την αέναη υπευθυνότητα τους στα πλαίσια της συλλογικής συνείδησης και του σεβασμού προς το περιβάλλον το οποίο ζούμε.

5 καταστροφικά φαινόμενα που συγκλόνισαν τον πλανήτη:

Φουκουσίμα, Ιαπωνία:

Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τον ισχυρό σεισμό και το καταστροφικό τσουνάμι στο βορειοανατολικό τμήμα της Ιαπωνίας, που προκάλεσαν το χειρότερο δυστύχημα σε πυρηνικό ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό και την καταστροφή στη Φουκουσίμα. Τριπλή ήταν η καταστροφή καθώς τον σεισμό ακολούθησε το τσουνάμι και η έκρηξη. Τα θύματα ανέρχονταν στις 18.500, καθώς καταστράφηκε ολοσχερώς και ο σταθμός Φουκουσίμα, με αποτέλεσμα την έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ραδιενέργειας στο περιβάλλον. Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, μέχρι και σήμερα μετράνε τις απώλειες και τη θλίψη τους. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για την πρόληψη ενάντια στην μόλυνση της ραδιενέργειας η οποία έχει μεταφερθεί ακόμα και στα κοντινά μας μέρη.

Τυφώνας Κατρίνα, Ατλαντικός Ωκεανός:

Όλοι θα ακούσαμε για τον τυφώνα Κατρίνα. Κάποιοι σαν μία μεταφορική έκφραση και κάποιοι άλλοι με την απόλυτη σοβαρότητα της κυριολεκτικής έννοιας με ότι φέρει το γεγονός αυτό που διαδραματίστηκε το 2005 στον Ατλαντικό Ωκεανό.  Χαρακτηρίζεται ως ο πιο πολύνεκρος και καταστροφικός τυφώνας και ο πιο θανατηφόρος, με ανεπανόρθωτες ζημιές και πάμπολλα θύματα! Ο τυφώνας αυτός συνέβηκε στις Μπαχάμες αρχικά και με ταχύτητες ανέμων που ανέρχονταν μέχρι τα 280 χιλιόμετρα την ώρα, έφτασε μέχρι την Λουιζιάνα όπου προκάλεσε τις πλημμύρες από την Φλόριντα μέχρι και το Τέξας. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έπληξαν την Αμερική με το ποσοστό του 80% της Νέας Ορλεάνης, να έχει κυριολεκτικά βυθιστεί για εβδομάδες. Η καταστροφή λοιπόν των αναχωμάτων θεωρήθηκε ως η πιο μεγάλη πολιτική μηχανική καταστροφή των ΗΠΑ.

Tσουνάμι, Ινδικός Ωκεανός:

Ακολουθεί το σοβαρότατο τσουνάμι, το οποίο προκλήθηκε από τον σεισμό στις 26 Δεκεμβρίου 2004 στον Ινδικό Ωκεανό, μία από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας. Ένας σεισμός μεγέθους 9,1 με 9,3 της κλίμακας Ρίχτερ χτύπησε βίαια την Ινδονησία και προκάλεσε το τσουνάμι σε ύψος 30 μέτρων το οποίο έπληξε 15 Χώρες και έφτασε μέχρι τα παράλια της Ανατολικής Αφρικής. Ο σεισμός αυτός θεωρείται ως ο τρίτος ισχυρότερος που καταγράφηκε ποτέ από σεισμογράφο. Τα θύματα υπολογίζονται από 230.210 μέχρι και 280.000 άτομα σε 14 Χώρες. Αξιοσημείωτο ότι προηγήθηκε το 2002 ένας σεισμός που από κάποιους θεωρείται προσεισμός όπως και το 2005 που διαδραματίστηκε ακόμα ένας τεράστιος σεισμός 8,5 ρίχτερ. Προϊδεασμένοι λοιπόν για το τι θα διαδραματιζόταν, αλλά καθόλου προετοιμασμένοι εφόσον αδυνατούσαν να γνωρίζουν σε πόσα χρόνια θα χτυπούσε αυτή η καταστροφή.

Εκτός από αυτά τα φαινόμενα τα οποία προκλήθηκαν από το ίδιο το περιβάλλον υπάρχουν και τα φαινόμενα τα οποία είναι απόρροια της ίδιας μας της ματαιοδοξίας,  η οποία στο τέλος θα μας φέρει προ εκ πλήξεως όταν συνειδητοποιήσουμε την καταστροφή που προκαλέσαμε εμείς, οι άνθρωποι.

Ανατινάξεις, Κουβέιτ:

 Ο Σαντάμ Χουσεΐν λοιπόν, εφόσον δε μπόρεσε να έχει το Κουβέιτ, κανείς δεν επρόκειτο να το είχε. Είναι γνωστός ο πετρελαιοπαραγωγικός πλούτος της Χώρας και το πόσα οφέλη υπάρχουν τα οποία μεταφράζονται σε χρήμα. Το 1991 λοιπόν όταν ο Σαντάμ έστελνε τους άντρες του να ανατινάξουν τις πετρελαιοπηγές οι οποίες τυλίχθηκαν στις φλόγες, έκαιγαν για 7 ολόκληρους μήνες με αποτέλεσμα να μολυνθεί ανεπανόρθωτα η ευρύτερη περιοχή από τον τοξικό καπνό και την τέφρα. Η κτηνοτροφία και η άγρια ζωή πέθαναν μονομιάς εφόσον η μαύρη ομίχλη μαύρισε για τα καλά τους πνεύμονες των ζώων.

Πυρκαγιές, Αμαζόνιος :

Όλοι μας θα παρακαλούσαμε η καταστροφή του Αμαζόνιου, μια από τις χειρότερες καταστροφές του πλανήτη, να μη συνέβαινε ποτέ και για κανένα λόγο να μην αναφερόταν, ούτε στα άρθρα μας αλλά ούτε και στα ειδησεογραφικά θέματα. Κάποιοι φαίνεται δε γνωρίζουν πως το τροπικό δάσος του Αμαζονίου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δάση του πλανήτη με την τεράστια του ζούγκλα και προκαλεί το ενδιαφέρον των επιστημόνων λόγω του ποσοστού απορρόφησης του άνθρακα από τα φυτά στο έδαφος. Ωστόσο, η παρανομία και τα συμφέροντα για την υλοτομία δεν τελειώνουν ποτέ. Αυτά προκάλεσαν και την πυρκαγιά στο «σπίτι μας» λοιπόν. Τα ατελείωτα συμφέροντα των ακόρεστων κυβερνήσεων, όπου κατέστρεψαν μέχρι και το 20% του οξυγόνου μας. Ρεαλιστική η δύναμη τους και δεδομένη η αδυναμία για τους υπόλοιπους, γιατί ως γνωστό η δύναμη του ισχυρού, που στη προκειμένη περίπτωση είναι τα χρήματα και πάντα θα είναι, μπορεί να κάνει τα πάντα. 2,3 εκατομμύρια ζώα λοιπόν πέθαναν από τις πυρκαγιές και επηρεάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι καθώς και 4 εκατομμύρια εκτάρια στην Βολιβία καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Το συμπέρασμα από όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι πως αν δεν αντιληφθούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, τότε θα καταστραφούμε όλοι από τα ίδια μας τα λάθη. Δραματικά, ασύλληπτα και ασυγχώρητα λάθη που πραγματικά, εάν υπάρχει κάπου μία θεία δύναμη, θα ήταν ανακούφιση να επισύρει τη θεία δίκη που τόσο μας «πρέπει» για τον ίδιο τον πλανήτη που μας ανέχεται ακόμα. Δε θα αργήσει όμως να γυρίσει ο τροχός, παραμονεύει… Δυστυχώς θύματα θα είναι πάντα η μειονότητα των πραγματικών ανθρώπων που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο τους. Δυστυχώς ακόμα, πάντα θα υπάρχει το χρήμα το οποίο θα πουλά και θα αγοράζει ψυχές και θα της χαρίζει στον βωμό της ανηθικότητας! Ευτυχώς όμως, θα είναι πάντα ένα πείραμα για το ποιος δε θα «λερωθεί» από την παρανομία και για το ποιος θα μείνει ανέπαφος στο χάος στο οποίο «συνυπάρχει».

Μόνο ο Άνθρωπος λοιπόν μπορεί να μας σώσει. Ας ελπίζουμε λοιπόν πως πάντα το καλό θα κυριαρχεί και στο τέλος της ημέρας, θα θριαμβεύει. Μα δε μπορούμε να ελπίζουμε μόνο. Πρέπει να πράξουμε !!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com