Πολλοί ήταν αυτοί οι οποίοι άφησαν τις σπίθες τους να ανασαίνουν ακόμη μέχρι και σήμερα. Ο Αλφρεντ Νόμπελ (1833-1896) είναι ένας απο αυτούς. Ένας απο τους σημαντικότερους ανθρώπους του 19ου αιώνα. Υπήρξε χημικός, εφευρέτης, μηχανικός και επιχειρηματίας. Ήλπιζε ότι οι εφευρέσεις του ήταν τόσο καταστρεπτικά ισχυρές όπου θα μπορούσαν να δώσουν ένα οριστικό τέλος στους πολέμους. Παρόλα αυτά όμως θεωρείτο πολύ απαισιόδοξη προσωπικότητα ως προς το μέλλον της ανθρωπότητας, τόσο πολύ που σχολιαζόταν ως “Έμπορος Θανάτου” και ο ίδιος κατακτά μέχρι και σήμερα την υστεροφημία.

Τα βραβεία του όμως θεωρούνται μέχρι και σήμερα από τα πιο έγκυρα βραβεία στον κόσμο. Υπάρχουν πέντε βραβεία Νόμπελ για τη φυσική, τη χημεία, την ιατρική, τη λογοτεχνία και την ειρήνη. Ο Θεσμός καθιερώθηκε το 1895.

Ο νικητής κάθε κατηγορίας αποφασίζεται από μια επιτροπή, αλλά οι αποφάσεις, δεν πήγαιναν πάντα καλά ή δεν άρεσαν σε όλους -πράγμα αδύνατο φυσικά-. Υπήρχαν πολλές περιπτώσεις όπου η απόφαση των επιτροπών προκάλεσε αντιπαραθέσεις. Στο παρακάτω άρθρο σας παρουσιάζω κάποια από τα βραβεία που έμειναν στην ιστορία, όχι για την προσφορά τους στην κοινωνία, αλλά για λάθη ή παραλείψεις, αμφισβητούμενα δηλαδή.

1. «Το βραβείο της Ειρήνης απονέμεται στον πόλεμο»

Το συγκεκριμένο βραβείο με έχει λιγάκι εξοργήσει. Όχι μόνο λόγω της επιλογής του προσώπου, αλλά και για τον τρόπο απονομής του βραβείου. Το βραβείο απονεμήθηκε στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χάρι Κίσινγκερ και στον Le Duc Tho του Βόρειου Βιετνάμ για την διαμεσολάβηση τους για κατάπαυση του πυρός το 1973. Το βραβείο επικρίθηκε ιδιαίτερα, κυρίως επειδή ο Κίσινγκερ ήταν αυτός που διέταξε βομβιστική επιδρομή στο Βιετνάμ λίγο προηγουμένως, αν και αργότερα διαπραγματεύτηκε την κατάπαυση του πυρός. Πρόκειται λοιπόν για μια αντίφαση το εν λόγω βραβείο γιατί σαν να καθαγιαζόταν η τότε (;) επεκτατική πολιτική και το πολιτικό φιάσκο των ΗΠΑ.

bbc.co.uk

2. Βραβείο στον «πατέρα του χημικού πολέμου»

Στον Φριτς Χάμπερ απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Χημείας για την εφεύρεση του τρόπου παραγωγής αμμωνίας, ενός πολύ σημαντικού χημικού στοιχείου για την γεωργία αφού χρησιμοποιείται ως λίπασμα αλλά και για την διατροφή. Ο Χάμπερ είναι επίσης γνωστός όμως για τη βοήθεια που παρείχε στην ανάπτυξη αερίου χλωρίου ως χημικό όπλο κατά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ίδιος υπερασπίστηκε τη χρήση των αερίων σε πολέμους κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αυτό από μόνο του αποτελεί ειρωνεία, γιατί βραβεύτηκε ένας άνθρωπος που έκανε πράγματα ενάντια στην ειρήνη!

handelsblatt.com

3. «Ένα Νόμπελ Ειρήνης και μια δολοφονία»

Ο Παλαιστίνιος ηγέτης Yasser Arafat, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Yitzhak Rabin και ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Shimon Peres μοιράστηκαν το βραβείο Ειρήνης του 1994 για το έργο τους στις ειρηνευτικές συμφωνίες του Όσλο. Μετά τη βράβευση οι συνομιλίες κατέρρευσαν και o πρωθυπουργός του Ισραήλ Yitzhak Rabin δολοφονήθηκε ένα χρόνο αργότερα. Η απόφαση κατακρίθηκε, όχι μόνο επειδή η πράξη αυτή δεν μπόρεσε να συμβάλει στην αποφυγή της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης αλλά και λόγω του ίδιου του Arafat. Πολλοί ήταν αυτοί που χαρακτήρισαν τον Arafat «τρομοκράτη» και ως τον χειρότερο άνθρωπο που κέρδισε ποτέ το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

lifo.gr

4. «Η πρόωρη βράβευση ενός νεοσύλλεκτου προέδρου»

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάραμ Ομπάμα, έλαβε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2009, μόλις εννέα μήνες στην πρώτη θητεία του. Πολλοί επέκριναν την απονομή του βραβείου στον Ομπάμα γιατί ήταν πρόωρη και επειδή δεν είχε αρκετό χρόνο στην εξουσία για να αποδείξει πως άξιζε το βραβείο. Πολλοί από τους υποστηρικτές του Ομπάμα αλλά και πολλοί επώνυμοι πολιτικοί των Ηνωμένων Πολιτειών, χαρακτήρισαν την βράβευση του προέδρου τους λάθος, ανούσια και πρόωρη. Ότι και να πούμε πάντως, ο πρόεδρος Ομπάμα, υπήρξε ίσως απ’ τους καλύτερους και δικαιότερους που πέρασαν στην Αμερική, άρα το αν το άξιζε ή όχι το κρίνετε εσείς.

i2.prth.gr

5. «Η μεγαλύτερη παράλειψη βραβείου στην ιστορία»

Καλά, έχουμε ακούσει για επιστήμονες, πολιτικούς, χημικούς, εφευρέτες και δεν έχουμε ακούσει για τον μεγάλο ηγέτη των Ινδιών, Μαχάτμα Γκάντι. Παρά το τεράστιο έργο που έχει πράξει ο Μαχάτμα Γκάντι και τους αγώνες του για ισότητα, ειρήνη και αγάπη ΔΕΝ του έχει απονεμηθεί κάποιο βραβείο παρόλο που συμπεριλήφθηκε στη λίστα πέντε φορές (δύο φορές πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη συνέχεια το 1946, 1947 και 1948). Η ευρωκεντρική άποψη της επιτροπής και η αποτυχία της να εκτιμήσει τον αγώνα για ελευθερία στις αποικίες των Ινδιών, εμπόδισαν τον Γκάντι να λάβει το βραβείο. Το ερώτημα δεν είναι όμως αν ο Γκάντι μπορεί χωρίς το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, αλλά εάν η επιτροπή του Νόμπελ μπορεί χωρίς τον Γκάντι, όπως δήλωσε τότε κάποιος επώνυμος.

english.jagran.com

Τα βραβεία είναι πολλά και οι τυχεροί όπως φαίνεται λίγοι. Τον άνθρωπο όμως δεν τον κάνει ούτε το βραβείο, ούτε τα λεφτά μα ούτε και τα υλικά αγαθά του. Τι Νόμπελ, τι Όσκαρ, τι Next top model, όλοι το ίδιο κουπί τραβάμε. Ποια όμως είναι η ουσία; Άνθρωποι όπως ο Γκάντι ή ο οποιοσδήποτε Γκάντι παρέλαβαν ένα άλλο βραβείο ανώτερο, το μεγάλο βραβείο της ανθρωπιάς. Γι’ αυτό να θυμάσαι φίλε, όπως είπε κάποτε κάποιος σοφός, το είναι σου, είναι το είναι του τριγώνου. Σκέψου το και τα λέμε αργότερα ?

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com