Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι προσπαθούν πάντοτε να βρίσκουν τρόπους για να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες που μαστίζουν τις κοινωνίες. H εξέλιξη της επιστήμης και συγκεκριμένα της ιατρικής τα τελευταία χρόνια είναι ραγδαία και έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην εξάλειψη ή τουλάχιστον στην μείωση αρκετών ασθενειών.

Στο κείμενο που ακολουθεί αγαπημένες μου μελισσούλες θα μάθετε για 3 ασθένειες που ξεχάστηκαν στο πέρασμα του χρόνου.

1. Φυματίωση

Πρόκειται για μία μολυσματική νόσο, η οποία συγκαταλέγεται στις αρχαιότερες ασθένειες. Προκαλείται από διάφορα μυκοβακτήρια του ίδιου είδους (mycobacterium tuberculosis). Ως επί το πλείστον προσβάλει τους πνεύμονες και σε μερικές περιπτώσεις άλλα όργανα (π.χ. οστά, έντερα). Μπορεί να μεταδοθεί από τους πάσχοντες μέσω του βήχα και το πιο συχνό σύμπτωμα είναι ο χρόνιος βήχας με εκκρίματα αίματος.

Το μυκοβακτήριο της φυματίωσης ανακαλύφθηκε το 1882 από τον Γερμανό γιατρό Ρομπερτ Κοχ, ο οποίος αργότερα αναγνώρισε τις πηγές μόλυνσης (κυρίως μολυσμένα τρόφιμα). Στη συνέχεια, στις αρχές του 20ου αιώνα καθιερώθηκε ως θεραπεία η χορήγηση αντιβιοτικών φαρμάκων και ο εμβολιασμός. Έκτοτε η εκδήλωση της φυματίωσης μειώθηκε αισθητά. Τα κρούσματα στην Ευρώπη πλέον είναι σαφώς λιγότερα και ο κίνδυνος μόλυνσης είναι μικρός, αφού η ποιότητα ζωής είναι καλύτερη. Παρόλ’ αυτά συνεχίζει να αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου η ασθένεια ευδοκιμεί λόγω της φτώχειας.

2. Πολιομυελίτιδα

Η πολιομυελίτιδα ή αλλιώς παιδική παράλυση χαρακτηρίζεται ως “ιογενής μολυσματική ασθένεια” και πλήττει κυρίως τα μικρά παιδιά. Ο ιός, στον οποίο οφείλεται αυτή η πάθηση, εισέρχεται στον ανθρώπινο οργανισμό και αλλοιώνει ανάλογα με την περίπτωση νευρώνες, που είναι υπεύθυνοι για το συντονισμό των μυοσκελετικών κινήσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των μυών και κατ’ επέκταση την παράλυση των αντίστοιχων μέρων του σώματος (συχνότερα πόδια).

Η πολιομυελίτιδα έκανε την εμφάνιση της χιλιάδες χρόνια πριν, αλλά η πρώτη κλινική περιγραφή δόθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα τα θανατηφόρα κρούσματα πήραν διαστάσεις πανδημίας.

Για καλή μας τύχη, στα μέσα του 20ου αιώνα οι επιστήμονες κατάφεραν μετά από πολλές δοκιμές να αναπτύξουν εμβόλιο κατά του ιού της πολιομυελίτιδας. Από τότε οι περιπτώσεις αυτής της μολυσματικής νόσου μειώθηκαν κατακόρυφα, αφού πλέον όλα τα νεογέννητα εμβολιάζονται.

3. Ελονοσία / Μαλάρια

Αυτή η ασθένεια υπάρχει εδώ και 50.000 – 100.000 χρόνια, αν και η πρώτη αναγνώριση της νόσου έγινε το 1880 από τον Γάλλο στρατιωτικό γιατρό Αλφόνς Λαβεράν. Η ελονοσία οφείλεται σε παράσιτα, τα οποία διεισδύουν στο αίμα του ανθρώπου, εξαιτίας ενός τσιμπήματος από μολυσμένο θηλυκό κουνούπι του γένους Ανωφελές. Το παράσιτο καταφέρνει να αναπαραχθεί μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό, προκαλώντας μερικές μέρες μετά την μόλυνση, ψηλό πυρετό, ρίγος και γενική αδυναμία.

Παλαιότερα η μαλάρια ήταν συνήθης φαινόμενο στην Ευρώπη και την Αμερική, όμως τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται σε τροπικές περιοχές και σε περιοχές με πολύ χαμηλή οικονομική ανάπτυξη. Εννοείται πως το ποσοστό ενδημίας περιορίστηκε, αφού ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα άρχισε να εφαρμόζεται η κατάλληλη θεραπεία.

Αυτές λοιπόν είναι 3 από τις αρρώστιες που ξεχάστηκαν με το πέρασμα του χρόνου και την εξέλιξη της επιστήμης, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως εξαφανίστηκαν. Ο κίνδυνος επανεμφάνισης κάποιων ασθενειών έχει μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια και ένα από τα κυριότερα αίτια είναι οι λεγόμενες Anti-Vax μαμάδες! Επιλέγουν για δικούς του λόγους να μην εμβολιάζουν τα παιδιά τους, αψηφώντας το ρίσκο που παίρνουν.

Γι’αυτό bee aware!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com