Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά. Τα τροπικά δάση του Αμαζόνιου καίγονται. Οι πάγοι στην Αρκτική λιώνουν. Η Αυστραλία είναι τυλιγμένη στις φλόγες. Κυκλώνες, καταιγίδες, καύσωνες, ξηρασίες, σεισμοί. Κλιματικοί πρόσφυγες, προβλήματα υγείας, θάνατοι. Ο κίνδυνος της κλιματικής αλλαγής είναι γνωστός εδώ και δεκαετίες, ωστόσο η ανάληψη δράσης άργησε κατά πολύ με αποτέλεσμα να διανύουμε σήμερα αυτή την τρομερή κρίση.

images.unsplash.com

Η πιθανότητα της κλιματικής αλλαγής ήταν γνωστή από το 1930 τουλάχιστο, ενώ το ενδεχόμενο επιβεβαιώθηκε κατά τη δεκαετία του 1960.  Από τότε λίγα είχαν γίνει για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ενώ οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, η κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής, ολοένα και συνέχιζαν να αυξάνονται εκθετικά. Σήμερα, πλησιάζουμε τα όρια όπου η Γη θα σταματήσει να υπάρχει στη μορφή που την έχουμε γνωρίσει. Και είναι αμφισβητήσιμο εάν θα είμαστε εκεί να μαρτυρήσουμε.

images.unsplash.com

Προφανώς είναι αδύνατο να φέρουμε πίσω τα είδη που εξαφανίστηκαν, τους πάγους που έλιωσαν, τα κύρια δάση που έχουν καταστραφεί. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να  περιορίσουμε αυτές τις αλλαγές μέσα σε περιθώρια τα οποία δύναται να διαχειριστούν, αποτρέποντας έτσι τις χειρότερες καταστροφικές επιπτώσεις και εξασφαλίζοντας την ποιότητα ζωής του μέλλοντος. Γι’ αυτό, δύο ημερομηνίες πρέπει να κρατήσουμε στο μυαλό μας: 2030 και 2050.

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή των Ηνωμένων Εθνών (IPCC) προειδοποιεί ότι μέχρι το 2050 το αργότερο, και ιδανικά μέχρι το 2040, πρέπει να σταματήσουμε να εκπέμπουμε στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα περισσότερο από το οποίο η Γη μπορεί να απορροφήσει μέσα από τα οικοσυστήματα της.  Μέχρι το 2030, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστο κατά 50% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2010. Ο στόχος του 2030 αποτελεί το ελάχιστο το οποίο πρέπει να πετύχουμε, ούτως ώστε να έχουμε 50% πιθανότητες να σώσουμε την ανθρωπότητα από τις χειρότερες συνέπειες.

Όπως καταλαβαίνετε διανύουμε μια κρίσιμη δεκαετία. Οι δραστηριότητες μας κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, θα καθορίσουν την ποιότητα ζωής του μέλλοντος. Εάν δεν μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 50% μέχρι το 2030, τότε είναι κατά πολύ απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος του 2050. Και εάν αποτύχουμε αυτή τη φορά να δράσουμε όπως πρέπει, τότε οι μελλοντικές γενιές θα είναι αδύναμες να αποτρέψουν τις συνέπειες των πράξεων μας.

images.unsplash.com

Παρόλο που η κλιματική αλλαγή είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο και ποτέ δεν γνωρίζουμε απόλυτα τι ενδέχεται να επέλθει στο μέλλον, ξέρουμε πολύ καλά τι πρέπει να κάνουμε και έχουμε στη διάθεση μας όλα όσα χρειαζόμαστε. Είμαστε καλά προετοιμασμένοι με πολύ εξελιγμένη τεχνολογία και κεφάλαιο, υπάρχει πληθώρα από κοινωνικές και πολιτικές επιτυχίες, και γνωρίζουμε ποιες είναι οι πιο αποτελεσματικές τακτικές. Αυξημένη πλειοψηφία πολιτών ευαισθητοποιούνται γύρω από το θέμα και ζητούν από τις κυβερνήσεις τους να λάβουν δράση. Το θέμα επείγει τώρα όσο ποτέ.

«Η ώρα είναι αργά και η στιγμή της συνέπειας, τόσο πολύ καθυστερημένη, είναι τώρα επάνω μας». Βρισκόμαστε ακόμη, ευτυχώς, σε μία ζώνη όπου είναι δυνατόν να αποτρέψουμε τα χειρότερα και μπορούμε να διαχειριστούμε τις πλείστες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Αυτό, μόνο όταν κάνουμε ότι απαιτείται από εμάς. Και αυτή είναι η τελευταία φορά στην ιστορία που έχουμε την ευκαιρία να πράξουμε αυτό. Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: healthcentral.nz